________________
૧૧૫
વિશેષાર્થ –આત્મન ! ખૂબ કહેવાથી શું ? સદા કાળ જે તારે સુખ જોઈએ, દુઃખના અંશ રહિત સુખને જે તું ઈછે, નિરાબાધ આનંદને જો તું અભિષે તે તને તે મળશે. માત્ર વિષયવિમુખતા તારે કેળવવી જોઇશે અને સંવેગ રસાયણનું પાન સદા કરવું જોઈશે.
વિષે પ્રત્યે ઘડી ઘડી આકર્ષતી તારી દષ્ટિને તું ખેંચી લે. સંસાર સુખથી તું ઉભગ બન. તુચ્છ વિષયસુખે તીવ્ર વેદનાનું સાધન છે એમ માન. ભેગસુખે તારી અવનતિ આણશે–એમ જાણ. વિરાગની ચિરાગને પ્રગટાવ અને સદા પ્રદિપ્ત રાખ.
એ વિરાગ દીવડામાં વિષય વિમુખતા રૂપી તેલને રોજ પૂરજે. સંયમ રૂપી વાટ અખંડ રાખજે. વિરાગ દીવડાને અનિમેષ નયણે જોયા જ કરજે.
વિરાગ રૂપી પુણ્યપિયૂષનું પાન તને અમર બનાવશે. તારી જળહળતી રેત ઝગમગાવશે. આનંદની અનેરી લહરિઓ તને આપશે.
અરજ બનજે અજર બનજે, અમર બનજે ! અલખ બનજે, અહી બનજે, અહી બનજે !
