________________
शतपदी भाषांतर. ( ४१ ) लोकोत्तरलिंगिगत ते ए के पासत्था, उसन्ना, कुशीळ, संसक्त, तथा यथाच्छंदाओने वांदवा के तेमनी प्रशंसा करची.
इहां यथाछंदा ते ए के जेओ स्वछंदमतिवडे उत्सूत्र आचरे तथा प्ररूपे, जेवू के, देरासर- द्रव्य वधारवा माटे घरो लइ भाडे आपवां, अथवा धान्यनी धीरधार करवी, तथा देरासर माटे कूवा अने वाडीयो करवी, तथा नवा कर कराववा, तथा यतिए देरासरनी सारसंभाळ करवी, इत्यादिक अनेक प्रकारचें उत्सूत्र छे.
शास्त्रमा जे यतिने देरासर संबंधी खेतर, पैशा, गाम वगेरां संभारवां लख्यां छे ते एवा प्रसंगे के कोइ परधर्मी पराभव करी ए मिलकतनो लोप करतो होय तो त्यां यतिए तेनी संभाळ करवी, पण कंइ सामान्यपणे तेनी संभाळ करवी कही नथी..
एटला माटे जे ऊपर प्रमाणे उत्सूत्र प्ररूपे तथा आचरे तेने यथाछंदो जाणवा. इहां याद राखवू के जेओ संविग्नपाक्षिक छे ते तो शुद्ध प्ररूपणा करनार होवाथी यथाछंदा गणाता नथी..
एवा यथाछंदा वगेरे हीणाचारियो ज्यां रहेता होय ते अ. नायतन जाणवू. खां अकस्मात् रीते साधुओए जतां बनी शके तो तेमने उत्सूत्रप्ररूपणा करतांज भांजी नांखवा, अगर तेम न बने तो पोताना कान ढांकी लेवा. हवे ज्यारे साधु माटे पण आम कर, कहेल छे त्यारे तथाविध आगमना अजाण श्रावक माटे शु कहेवू ? अर्थात् तेणे तो दूरज रहे. __आटली वात दर्शनसत्तरीमां मिथ्यात्वना अधिकारे कही छे ते उपयोगी जाणी इहां टांकी लीधी छे
(३) कोइ पूछे के साधुओ त्रिविधे त्रिविधे सम्यक्त्वनो अंगीकार क्यारे करे छे तेणे जाणवू के सर्वविरतिसामायिक लेतांज सम्यक्त्वनो अंगीकार आवी जाय छे. केमके आवश्यक चूर्णिमां
