________________
लघुशतपदी.
( २११ )
कदाच कशी के धान्यशाकथी फळशाक वधारे स्वादिष्ट छे माटे ते तज, तो अमे एम कहिये छीये के सर्व शाकमां वडांज वधु स्वादिष्ट प्रसिद्ध छे. केमके विवाहादिकमां ते वगर सघळां शाक रद जेवा गणाय छे. माटे वडा विशेषे परिहरवा जोइये.
वळी सुस्वादुपणानो दोष लेतां तो दूधपाक, इक्षुरस, शाकर, खांड तथा लाडु वगेराने पण अकल्पनीय कही शकाशे.
कदाच कदेशो के आचीर्ण शाक लेवानी अनुज्ञा होवाथी धान्यशाक कल्पे तो त्यां जाणवुं घटे छे के जेम धान्यशाकने शास्त्रमां आचीर्ण गण्युं छे तेम फळशाकने विषे पण आचीर्णता बसावी छे.
ए बाबत निशीथ तथा वृहत्कल्पमां आ प्रमाणे छे. " आचीर्ण एटले जैन साधुओ दुर्भिक्षादि कारण विना पण लइ शके ते. जेमके धानमां अडद चणा वगेरा अने फळोमां त्रिफळा वगेरा जे आचीर्ण छे ते लेवु.
अथवा मिश्रपणे रांधेलं नियमा आचीर्ण छे. अने एकलां रांधेल मलंबमां वालुक वगेरा फळशाक आचार्य-परंपराए आचीर्ण छे अने वज्रकंद सूरणकंदादिक अनाचीर्ण छे.
कोइ बोली ऊशे के सर्वे प्रलंब जिन तथा गणधरे वर्जेला छे माटे लोकोत्तरधर्म गुरूने अनुसरी चालवाथी थतो होवाथी बीजाए पण ते वर्जवा जाइये माटे फळशाक आचीर्ण शी रीते थाय ? ते जाणं जोइये के ए रीते त्यारे धान्यशाक लेवा पण निषेधवाज पडशे केमके मलंगमां ते पण आवी जाय छे.
वळी हरताल, मणसिल, पीपळी, खजूर वगेरामां पण आचीर्णता अनाचीर्णता रहेल छे. ( माटे लंबमां आचीर्णतानु शुं कहेतुं . )
