________________
( १४६ )
शतपदी भाषांतर.
खेल बातो के जे सिद्धांत साधे पण मळती रहेल छे ते केम नथी आचरता ? हवे ते वातो लखीये छीये.
(१) सो वर्षनी दीक्षित आर्या पण आजना दीक्षित साधुने वंदन करे. गा. १५. इहां वंदन शब्दे टीकामां द्वादशावर्त्तवंदनादि लख्युं छे. छतां एम केम मानो छो के द्वादशावर्त्तवांदणा तो आचार्यादिकज देवाय, साधुने नहि देवाय.
(२) वळी उपदेशमाळामांनी नीचे लखेल शिक्षाओथी पण हाल विपरीत वर्त्ताय छे.
(१) जे मुनि ज्योतिषनिमित्तादि कहे तेना तपनो क्षय थाय.
गा. ११५
(२) जे मुनि उपाश्रयादिकनी सारसंभाळ करे तथा परिग्रह राखे ते पासत्था जाणवा. गा. २२२
(३) हीनाचारि साधे आलापसंलापादि नहि करवो. गा. २२३ (४) हीनाचारिने पण कारणयोगे मुनिओ वांदे, माटे ते जो समज होय तो तेमने वारे छे. २२८
(५) आसु प्राणीओ संघयणादिकना आलंबन लई बधी नियमधुरा छोडी दे छे. २१३
(६) कालनी जो के परिहानि रहेली छे तेमज संयमयोग्य क्षे त्रो पण नथी, छतां पण (संयम की नहि आपतां) यतनाथी वर्त्तं. केमके यतनाथी चारित्र भांगतुं नथी. २९४ (७) सुविहितोए समिति तथा ब्रह्मचर्यनी गुप्तिओ पाळवामां, कषाय, गौरव, इंद्रियपोषण अने मद टाळवामां, तथा यथाशक्ति सजाय, विनय, ने तप करवामां यतना करवी. २९५ (८) जे मुनि आहारना सडतालीश दोष नहि टाले ते पेटभरु जाणवो.
२९८
