________________
(११८) शतपदी भाषांतर. हार मळे तेवं मधुघृतसमान गणीने मुनिए खाई जर्बु. ए मूत्रनी टी. कामां लख्यु छे के तीखं ते एलियु वगेरा, कटुक ते आदु वगेरा, - कसालं ते वाल वगेरा, खाटुं ते छास कांजी वगेरा, मधुर ते क्षी. रमधु वगेरा, खारं ते खारं शाक अथवा वधारे लूणवाळु वगेरा जे मळे ते मीठं मानी खाई जq. तथा अरस एटले वगर वघारेखें, विरस एटले जूना धान, भोजन, सूचित एटले व्यंजनवाळु, अ. सूचित एटले व्यंजन वगर, आई एटले बहुव्यंजनवाळु, मंथु एटले बदरचूर्णादिक तथा कुल्माष वगेरा जे आहार मळे ते शांतपणे खावं. तथा आगल चालतां लख्युं छे के फळमंथु एटले बदरचूर्ण अने बीजमंथु ते यवादिकनुं चूर्ण तथा बेहेडाना फळ अने पियालना फळ अपरिणत एटले काचां होय तो वर्जवा. . ___ ओघवृत्तिमा कयुं छे क साधुए गोचरीए जतां द्रव्यादिकनो विचार करी ते प्रमाणे वहोर. ते विचार ए रीते छे के गऊ वगेरा द्रव्य इहां केटला केटला दररोज दाखल थाय छे, ते विचारी ते प्रमाणे वहोर. घी इहां केटलं आवे छे, ते विचारी ते प्रमाणे लेबु, लूणवालां कयां कयां व्यंजन इहां थाय छे तेमज लूण अने केरां केटलां रहेलां छे, ते जाणी यथायोग्य वहोरवं. वेंगण वगेरा इहां शुंशु रंधाय छे ते जाणी यथायोग्य वहोरवं. तेमज काळ तथा संघाडानो विचार पण करवो.
गुरुनी आशातनाना अधिकारे आवश्यक दृत्तिमा लख्युं छे के गुरु साथे जमतां शिष्य मोटुं मोटुं के वेंगण चीभडां वगेरनुं शाक के सारं सारं के रसवाडं एटले आंबां के खीरदाडम वगेरा पोते खावा मंडी जाय तो गुरुनी आशातना थाय.
वळी वैरस्वामिने देवताए फळ वहोरावतां तेमणे फळ जाणीने निषेध कर्यो नथी कह्यो, पण देवपिंड जणावी नापाडी छे.
