________________
શ્રી દેવામાળા પ્રકરણ.
પહેલી વિભક્તિના બદલે બીજીનો અર્થ કરે. પુલિંગના બદલે સ્ત્રીલિંગને અર્થ કરે. બહુ વચનની જગ્યાએ એક વચનને અર્થ કરે. ભૂતકાલના બદલે ભવિષ્યને અર્થ કરે. આ મુજબ વિપરીત અર્થ વ્યાકરણ નહીં ભણેલ કરી શકે છે, આથી તે માણસ યથાર્થ વક્તા કહી શકાતું નથી; પણ અસત્ય વાદી ગણાય છે માટે શાસ્ત્રકાર ફરમાન કરે છે કે વ્યાકરણ કાવ્યાદિ ભણીને પછી અર્થ કરે તે સિવાયના માણસને વ્યાખ્યાન કે ઉપદેશ દે પણ કહુપે નહીં. આ મુજબ પ્રશ્નવ્યાકરણ સૂત્રમાં જણાવે છે. હવે તમે આ સૂત્રના પાઠને માનતા છે તે તમારે કદાપી ટો વાંચીને અર્થ ન કરે જોઈએ પણ વ્યાકરણ કાવ્યાદિ ભણીને પછી સૂત્રને અર્થ કરે જોઈએ કે જેથી સૂચના રહસ્યને તમે યથાર્થ સમજી શકે. અને તમેને ખાત્રી થાય કે એક નહીં પણ અનેક ભૂલ સુગ, નિર્યુક્તિ. રુણિ તેમજ ટીકામાં ઠેકાણે ઠેકાણે પ્રતિમાજી સંબંધી અધિકાર છે. આથી પંચાંગી પૂર્વક સૂત્રને અર્થ કરે આ વાત સિદ્ધ થઈ.
વાદી. ભલે પંચાંગીથી સૂગને અર્થ કરે એમાં અમને વધે નથી, પણ ભગવાનના આનંદ દિક મેટા શ્રાવકે જે થયા એમાંથી કેઈએ પ્રતિમાજીને પૂછ હાય, માની હોય અને મંદીર બંધાવ્યા હોય તો જણાવો.
શાસ્ત્રકાર. અનેક શાસ્ત્રોમાં જનપ્રતિમા પૂજન, દર્શન, વંદન સંબંધી પાડે છે, તેમજ જીનમંદીર બંધાવવા સંબંધી પાડે છે, જ્યારે જીનપ્રતિમાં છે એમ ચેકસ નિર્ણય થયો તે પછી આનંદાદિક શ્રાવકે પૂજા કરે, વંદન કરે તેમજ જનમંદીર બંધાવે એ તેમની ફરજ છે. જીનપ્રતિમાની પૂજા, દર્શન, વંદનથી સમકિત નિર્મલ થાય છે. આ શ્રાવકની ખાસ કરણી છે. આવશ્યકાદિ ખાસ કરવા તેમજ પૂજા દર્શનાદિ પણ ખાસ કરવા, પછી ભલે આનંદ શ્રાવક હોય, કે બીજે હેય પણ જે તીર્થકરનું ફરમાન છે અવશ્ય તેણે કરવું જોઈએ. તીર્થકરને ઉપદેશ બીજાના ભલા માટે જ હોય છે.
