________________
નંદીસૂત્ર, અનુગદ્વારસૂત્ર,સૂયગડાંવ, ઠાણાંગસૂત્ર, અને સમવાયાંગ સૂત્રના યોગ કરાવ્યા. આ તપશ્ચર્યાના અંગે જો કે તેઓશ્રી વિશેષ અભ્યાસ ન કરી શક્યા છતાં “જે થાય તે સારા માટે” એ ન્યાયે યુવાવસ્થામાં કરેલી તપશ્ચર્યા અને તે કરવાની પડેલી ટેવ આગળ ઉપર તેમને ઘણુજ ઉપયેગી થઈ પડ્યાં. આ ત્રણ ચાતુર્માસમાં તોશ્રીએ જીવ વિચાર, નવતત્વ, દંડક, સંઘયણી, કર્મગ્રંથ વગેરે પ્રકરણને અભ્યાસ કર્યો. સંવત ૧૭ના માર્ગશીર્ષ સાસમાં મન હારાજશ્રી નીતિવિયની સાથે મુનિ શ્રી કમળવિજ્યજીએ કપડવંજ તરફ વિહાર કર્યો. અને ત્યાં ચંદ્રિકા વ્યાકરણને અભ્યાસ શરૂ કર્યો. ત્યાંથી ૧૯૪૦ માં ગુરૂભાઇ શ્રી દાનવિજયજી મહારાજ પાસે વહારે ગયા. શ્રી દાનવિજયજી વ્યાકરણ તથા ન્યાયમાં મહા વિદ્વાન ગાતા હતા. તેમની પાસે તેઓ વ્યાકરણ તથા ન્યાયને અભ્યાસ કરવા માટે રા. સંવત ૧૯૪૦–૧૯૪૧ તથા ૧૪૪ ના ત્રણ માસાં વડેદરા કરી વ્યાકરણમાં સારસ્વત તથા ચંદ્રિકા તથા કાવ્યમાં રઘુવંશ, ફિરાતાજીનીય તથા માઘ કાવ્ય વગેરે તથા ન્યાયમાં તર્ક સંગ્રહ દીપીકા, નીલકંઠી વગેરે સંસ્કૃત ગ્રંથને અભ્યાસ કર્યો. વડેદરેથી અમદાવાદ પાછા આવી મહારાજશ્રી ગુણવિજયજી પાસે તેમણે ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર ટીકા સાથે વાંચ્યું. ત્યાંથી વિહાર કરી પિતાના પ્રતિબોધક ગુરૂ શ્રી વૃદ્ધિચંદજી મહારાજ પાસે ભાવનગર ગયા, ત્યાં મહારાજ શ્રી ઝવેરસાગરજીને મેળાપ થયો. આ શ્રી ઝવેરસાગર મહારાજ સૂત્રસિદ્ધાંતમાં ઘણાજ પ્રવીણ હતા અને તર્ક વિતર્ક માં પણ ઘણા નિપુણ હતા. શ્રીમાન મુક્તિ વિજય ગણિ મહારાજને તેઓ પિતાના ગુરૂ સમાન ગણતા હતા અને તેમના ઉપકારના સણમાં દબાયેલા હોય તેમ તેમના તરફ પૂજ્યભાવ રાખતા હતા. ગુરૂશ્રીના ઋણને બદલે તેમના શિષ્યને આપવા ઈચ્છતા હોય તેમ તેમના શિષ્ય તરફ ઘણું મમતા રાખતા હતા, તેમજ તેમને ઘણા ચાહતા હતા. આના પુરાવા તરીકે આપણે જણાવીશું કે તેઓ શ્રીએ મુનિરાજશ્રી કમળ વિજ્યજીને ઘણું ભાવ પૂર્વક આચારાંગસૂત્ર - ટીકા સાથે ભણાવવા શરૂ કર્યું. આચારાંગ સૂત્ર પૂર્ણ થતાં પલવાજી
