________________
પંચમ ભકિત,
૧૨૧
---
નt
^
^
જ
अककुं डगलुं भरे, शत्रुजय सामु जेह; ऋषभकहे भवक्रोडना, कर्म खपावे तेह ॥ १॥
શ્રીમાન રાષભદેવ પ્રભુ જણાવે છે કે, જે માણસ સિદ્ધાચલજીની જાત્રા કરવાના ઈરાદાથી શત્રુંજયગિરિની સનમુખ એક એક ડગલું ભરે છે, તે ડગલે ડગલે કેડે ભવના પાપને ખપાવે છે. આ વાત ઉપર જણાવેલ તપ–જપ અને શત્રુંજય સ્વરૂપ આત્મા તરફ ધ્યાનમાં આગળ વધવાથી ક્રોડ ભવના પાપે શેડાજ ટાઈમમાં ખપાવે છે, તે વાત બરાબર ઘટી શકે છે, પણ તપ, જપ અને ધ્યાન સિવાય સામાન્ય પ્રકારે ગિરિ સનમુખ પગલાં ભરવાથી આ વાત સંભવી શકિત નથી, કારણ કે આપણે અનેકવાર છરી પાળતાં શત્રુંજય ગયા છીએ અને ઘરથી માંડી શત્રુંજય ગિરિ સુધીમાં અનેક ડગલાં ભર્યા છે, હવે એક એક ડગલે કોડ ભવના કર્મ ખપે તે પછી અનેક ડગલે તે જરાપણું કર્મ રહેવું ન જોઈએ અને તત્કાળ કેવળજ્ઞાન થવું જોઈએ, છતાં
જ્યારે કેવળજ્ઞાન થતું નથી અને કર્મક્ષય ઉપર કહ્યા મુજબ થતો નથી, તે પછી તેમાં બીજું કાંઈ કારણ હોવું જોઈએ, આ ખુલ્લું સમજાય તેવું છે. અને આ કારણ ઉપર કહી આવ્યા તે મુજબ જપતપ અને સ્થાન છે. આ ત્રણથી ઉપર કહ્યા મુજબ કર્મ ક્ષય થાય તેમાં જરાપણ શંકા જેવું નથી, આમ સમજી તીર્થ યાત્રા કરતી વખતે તપ–જપ અને ધ્યાન આ ત્રણે ખાસ લક્ષમાં લેવા જરૂર છે. આજ કાલ તપની જગ્યાએ તીર્થે લાડુ ઉડે છે, જપની જગ્યાએ એક બીજાની નિંદા કુથલી થાય છે અને ધ્યાનની જગ્યાએ અશુભ વિચાર, અગર આર્ત રૌદ્રાદિ ધ્યાન થાય છે, તેમાં ખાસ સુધારે કરવા જરૂર છે. જે કે આ મુજબ બધા કરે છે, એમ કહેવાને મારે ઉદ્દેશ નથી, પણ મટે ભાગ આવે નજરે આવે છે, માટે તેમાં સુધારો કરી ઉપર જણાવેલ તપ-જપ અને ધ્યાન આ ત્રણ બીના વારંવાર સ્મૃતિમાં લેવા જરૂર છે. આ પ્રમાણે “છરી ” પૈકી પ્રથમ એકાહારી નામની “રી” પૂર્ણ થઈ. બીજી “ભૂમિસંસ્તારકારી” નામની “ડી” છે. જાત્રા કરીયે ૧૬
