________________
દુઃખનું કારણ થશે; વૈરિ, ન્યાધિ અને અકુરાને નક્કો પ્રથમથી જ જખેડવાં.
એ સાંભળીને મૂખ એવા નાનાં હુંસાના સમૂહ ખેલ્યા, અરે ! વૃદ્ધ એવાં પણ આપ હજી સુધી માતથી શબરાએ છે. હું વૃદ્ધ ! અમે નિરંક ભય શું કામ કરીએ ? કાણુ જાણે છે કે ભવિષ્યમાં વળી શુ થશે ?
આ રીતે તેએનુ વચન સાંભળીને વૃદ્ધ હંસે વિચાયુ, અરે યૌવનનાં ઉન્માદથી છકેલાં અભિમાની એવાં આ મહામુખેŕ-ગુણુકારી એવાં પણ મારા હિતેષદે ને સાંભળતાં નથી અને નકામા ગુસ્સા કરે છે.
નાક કપાયેલાને શુદ્ધ અરિસા બતાવવાની જેમ સન્માના ઉપદેશ તાત્કાલિક ક્રોધને માટે થાય છે,
આ રીતે કહીને ફળ પામ્યા પછી વિશ્વાસ થશે, એ રીતે વિચારતાં વૃદ્ધ હંસે મૌન ધારણ કર્યુ અને તે (બીજા) કાઇ વૃક્ષ ઉપર
રહ્યો.
પક્ષિઓનાં સવથાં ક્ષીણ થયેલા ભાગ્યથી કાલાંતરે વધેલા તે અંકુરા વૃક્ષ ઉપર ચઢયા. એકદા વેલડીનાં વિસ્તારનાં આલબને ચઢેલાં અધમ એવાં કોઇ શિકારીએ ત્યાં જાળ પાથરી. પૃથ્વી ઉપર સર્વત્ર સ્વૈરપણે વિચરતાં તે રાજહુ'સે સાંજે વિશ્રામ માટે ક્રી તેજ વૃક્ષ ઉપર આવ્યાં. વિવેકહીન ચિત્તવાળા જીવા જે રીતે સ્ત્રીઓના 'ગેામાં પડે તે રીતે માયાજાળને ન જાણતાં તે ક્ષણવારમાં તે જાળમાં પડયા.
પાશની વિવશતાથી ધ્રુજતાં તે ખીજા વૃક્ષ ઉપર રહેલા વૃદ્ધ હુ'સનાયકે કહ્યુ.. હે પુત્રો ! પહેલાં મેં તમને સુખકારી ઉપદેશ કર્યાં હતા. હવે બુધ્ધિભ્રષ્ટ એવાં તમને મત આવ્યુ' છે.
બુદ્ધિ શ્રેષ્ઠ છે વિદ્યા નહી. વિદ્યા કરતાંય બુદ્ધિ ઉત્તમ છે. બુદ્ધિહીન જીવા સિહ કરનારની જેમ નાશ પામે છે. (સજીવની વિદ્યાથી હાડકામાંથો સિ’હ પેદા કરનારની જેમ)
aaaasaachhre
૩૦ ]