________________
તત્તવા-તત્વને અજાણએ તે ગટરનાં ભૂંડની જેમ અમૃતપાનને ત્યાગોને વિષયમાં આનંદ પામે છે. હે રાજન ! સજજનોએ વિજ્ઞાન ફળ પણ એજ માન્યું છે જે તત્ત્વજ્ઞ, વિષયરૂપી સાપોથી ડંખાય નહીં, હે પૃથ્વીશ! જ્ઞાની એ પણ જે વિષાથી પીડાય છે તે ત્યારે બુધ જનેએ તેને કર્મનું કલિષ્ટપણું જાણવું. તેથી તે ભૂપાલ ! ચારિત્રરૂ૫ યાનપાત્ર ને પામીને જિનધર્મની જાણ એવી હું જલદીથી ભવસાગરને પાર પામવાને ઈચ્છું છું.
આ ગાળામાં અસીમ મહિમાસાગર એવા પાંચમા ગણધર સુધર્મા સ્વામી ત્યાં સમવસર્યા તે વૃત્તાંતરૂપી અમૃતના સારથી સ્વસ્થ થયેલા રાજાએ શ્રેષ્ઠી આદિની સાથે આનંદને મેળવ્યું.
પછી મિત્ર શ્રેષ્ઠીની સાથે આ શ્રેણિક જલદીથી ગણધરને વંદન કરવાં ચાલ્ય, સુજ્ઞ જને શુભકાર્યમાં પ્રમાદ કરતા નથી. પંચાગ નામસ્કારપૂર્વક પ્રણામ કરેલા શ્રેષ્ઠી યુક્ત રાજાને ગણધર ભગવતે દેશના આપી.
જિનવરેએ મુક્તિ માટે સંદેશન-જ્ઞાન-ચારિત્રરૂપ માર્ગ કહેલે છે. તેમાં પ્રથમ સિદર્શન] માર્ગ મિથ્યાત્વ મેહનીયનાં ક્ષયે પશમાદિથી પાંચ પ્રકારે કહે છે.
ત્યાં હે રાજન્ ! જિનવરેએ ઔપશગિક, ક્ષાયે પશિક, ક્ષાયિક, મિશ્ર–અને સાસ્વાદન એમ પાંચ ભેદ કહાં છે.
સમ્યગૂ માર્ગનું પ્રકાશન કરતું જ્ઞાન મતિ-શ્રુત-અવધિ મનઃ પર્યવ અને કેવળજ્ઞાન એમ પાંચ પ્રકારે કહ્યું છે.
સર્વ સાવઘનાં ત્યાગરૂપ ચારિત્ર પાંચ રીતે કહેલું છે. ત્યાં પ્રથમ સામાયિક અને બીજું છેદપ સ્થાપનીય, ત્રીજું પરિહાર વિશુવિ, નામનું અને સૂફમાદિ સંપાય નામનું ચોથું, પાચમું યથાખ્યાત ચારિત્ર સકળ કર્મનાં ભયથી થાય છે. સર્વદુઃખમાં સમર્થ જિનેક્ત એવું ચારિત્ર ચિંતા મણિરત્ન જેવું મહામૂલું તે ભાગ્યને પ્રાપ્ત થાય છે.
ધર્મરૂપી સ્થપતિ (સુથાર) એ નિર્માણ કરેલાં મનુષ્ય જન્મરૂપી પ્રસાદ ઉપર કોક ધન્ય પુરુષ જ સદ્ગુણી અને વિશદ એવાં દીક્ષાધ્ય. જનું આરોપણ કરે છે.
measesssssssssssssssssssssssssssssettes
[ ૧૭૯
