________________
આ રીતે રાજાની વાત સાંભળીને ક્ષીરાશ્રવાદિ લબ્ધિના સાગર આચાય ભગવંત ખેલ્યા, હું રાજન્ ! સમકીતને પામ્યા વિના ક્રાઇ પણ પ્રાણીએ માક્ષમાં ગયાં નથી. જતાં નથી અને જશા પણ નહી. વિરતિથી ભ્રષ્ટ થયેલા જીવ ક્યારેક મેાક્ષને પામી શકે છે, પર`તુ સમ્યગ્ દનથી ભ્રષ્ટ થયેલ તે સંયમને પાળતા હોવાં છતાં પણ મુક્તિ પામી શકતા નથી. ચારિત્રથી ભ્રષ્ટ થયેલાએ સુખકર એવુ દન ગ્રહણ કરવું, કારણ કે ચારિત્રથી ભ્રષ્ટ થયેલાં સિદ્ધ થાય છે, દાનથી ભ્રષ્ટ થયેલાં સિદ્ધ થતાં નથી. જે કાંઈ પ્રશસ નીય સંપત્તિઓ કે જે કોઇ અદ્ભુત પટ્ટને જીવા મેળવે છે તે મધુ સમ્યક્ત્વનું જ ફળ છે. તે પણ હું રાજા સમક્તિનાં ફળને સ્પષ્ટ કરતું વિશ્વમાં અદ્ભુત એવું અંદાસ શ્રેષ્ઠીનું દૃષ્ટાંત તું સાંભળ,
આ ભરત ક્ષેત્રમાં સ્વર્ગ જેવી શાલાવાળા અત્યંત સપત્તિમાન અને ઈંદ્રનાં નઇંદનવન જેવા મગધ નામના દેશ છે. ત્યાં સ` સપ ત્તિના ધામસ્વરૂપ અને જગદ્ગુરૂનાં ચરણકમળનાં રજથી પવિત્ર એવુ‘ રાજગૃહ નામનું નગર છે.
નિર્હતુક ઉપકારિતાને ધારણ કરતાં, વિવેકમાં લહુ‘સપણાને ધારણ કરતાં, લીલામાત્રથી ચાગને ભજતાં અને અસત્યપ્રિયતાને નહી ભજતાં એવાં ત્યાંના મહાન આશયવાળા લેકે સ્યાદ્વાદરૂપી રાજાની આજ્ઞાને કયારેય છેડતાં નથી.
જ્યાં સુપાત્ર દાનનાં સૌભાગ્યને સાક્ષાત્ બતાવતા શાલિભદ્ર સા દૈવી સુખાને ભાગવતા હતા. પ્રિય આલાપવાળી આઠ પ્રિયાને યૌવનમાં પણ મુકીને જ્યાંના ધની ધન્ય નવ બ્રહ્મગુપ્તિને ધારણ કફ્તા સુનિ ધન્ય બન્યા હતા, જેણીનાં ગુણા વડે ત્રણે જગતનુ શિખર શાભાયમાન છે એવી સતીએમાં શ્રેષ્ઠ સુલસા સૌ જ્યાં થઇ હતી.
ત્યાં નામની જેમ ગુણુ ઋદ્ધિવાળા શ્રેણિક નામના રાજા શુદ્ધ સમ્યક્ દનરૂપી સુવર્ણ વિષ્ણુકા માટે કસોટીના પથ્થર સમા હતા.
အာာာာက်
૮ ]