________________
နန၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၇
સ્વીકાર કર્યો. સવે કઈ પણ પૂર્વજોએ આચરેલ રસ્તે સુખપૂર્વક જાય છે પણ વિવેકી જ તેને ત્યાગીને સમ્યગુ-ધર્મમાં રત બને છે.
પડવાના ચંદ્રને સુરભિ કાચબીને કાચ, દૂધને રાજહંસ ચિત્રક વલ્લો-પક્ષી, અને સમ્યગૂ-ધર્મને બુદ્ધિમાન માણે છે....
તે હવે શુધ્ધધર્મયુક્ત એવા આને કુટુંબ સહિત ઘરે બોલાવીને ભક્તિ કરવી ઉચિત છે. લક્ષ્મીની સફલતા, ઘરની, પવિત્રતા, શાસનની ઉન્નતિ અને તીર્થકર નામકર્મની પ્રાપ્તિ આ વાત્સલ્યનાં ગુણે છે.
પછી સુજ્ઞ એ તે ધનવાન એવાં બુદ્ધદાસ સાથે નવા ધર્મની સ્થિરતા માટે મૈત્રી કરે છે. પરસ્પર યથાયોગ્ય લેવડ દેવડ કરતાં પૂછતાં અને ગુપ્ત વાત કરતાં તેઓની પ્રીતિ વૃદ્ધિ પામી.
એકદા ગષભદાસે ધર્મ ઔયને માટે બુદ્ધદાસની સમક્ષ અદ્ભુત ગુણેની પ્રશંસા કરી, આજે તમે ત્રણે લેકમાં પ્રશંસા પાત્ર થયા છે અને તમારું કુલ પવિત્ર થયું છે કે જે આપે આપણા ઘરે ધર્મરૂપી કલ્પવૃક્ષનું આરોપણ કર્યું છે. સ્વર્ગ સુખથી આશ્રિત એવી પણ સર્વે સંપત્તિ મળે છે પરંતુ સર્વ બતાવેલ ધર્મ પ્રાયઃ પમાને નથી. તેથી તમારે આ ધર્મ સતતપણે સારા ભાવથી કર જેથી સિદ્ધિવધૂનાં સુખનો સંગમ થાય.
સારૂ એવું રાજ્ય મળે છે, સુંદર એવાં નગરે પણ મળે છે પણ “સર્વજ્ઞ કથિત વિશુધ્ધ ધર્મ મળતું નથી.”
મનુષ્યપણુદિને પામીને જે દુબુધિ પુણ્ય માટે પ્રમાદ કરે છે છે તે વ્યક્તિ અમૃતપાન મળે છતે ઠંડો પડે છે. ચિંતામણિ રત્નની જેમ સમકિત પૂર્વક ધર્મને પામીને તેમાં આરાધન કાર્યમાં પ્રમાદ ન
છો .
- (ત્યારે) કપટનાં આવાસરૂપ પણ બુધ્ધદાસ આનંદથી બોલ્યા કે આજે મારાં ઘણું ભાગ્યને સાગર જાગ્રત થયેલ છે. જે મેહમૂઢ એવા
[ ૧૩૭
