________________
પુસ્તકને સમજવા જેટલી અ૫ કોઠાસૂઝ મારામાં ન લેવા છતાં પૂજ્ય મહારાજશ્રીના શુભ સૂચનથી પુસ્તક વાંચીને બે શબ્દ લખવાની ધૃષ્ટતા કરી છે, તેને સુજ્ઞ વાચકે સન્તવ્ય ગણશે.
આહાર જેમ વધુ ને વધુ વાગોળાય તેમ તેની મધુર૫ વધે છે. સુખડને જેમ ઘસીએ તેમ તેની સુવાસ ફેલાવે છે. આ પુસ્તક પણ ફરી ફરીને વાંચતા વાચકના જીવનમાં સદગુણની સુવાસ અને ઔદાર્ય ઓજસની અભિવૃદ્ધિ કરે છે.
આધુનિક નવલકથાની માફક તે સ્કૂલ રસને પીરસતું ન હોવાથી હાથમાં લીધા પછી સંપૂર્ણ પુસ્તક વાંચન થાય તેવું કદાચ ન પણ બને, પરંતુ વાચકના હાથમાં પુસ્તક આવતાં પ્રકરણે પ્રકરણે જિજ્ઞાસા વધે એ નિઃશંક છે. તેમાં રહેલી નવીનતાને લીધે જીવનના સર્વોતમ શિખરો તમ્ફ લઈ જતી કેડી ઉપર આપણું ગમન થાય છે. તેથી જ આ પુસ્તક હાથમાં આવતા ધીમે ધીમે પણ સંપૂર્ણ વાંચ્યા વિના વાચકને સંતોષ નહિ થાય તે માટે દઢ આત્મ વિશ્વાસ છે.
તપ, ત્યાગ, ક્રિયા અનુષ્ઠાન, પૂજા, સેવા, ભક્તિ, તિતા આદિ ધર્મ આરાધનના શબ્દોથી આબાલવૃદ્ધ જૈન સંઘ પરિચિત હોવા છતાં આ બધી બાબતે માટે મહદંશે “જાણ્યું છતાં અજાણ્યું ” જેવી પરિસ્થિતિ છે તેથી જાણે અજાણે આપણે અનેક આશાતનાના ભંગ બનતા હોઈએ છીએ, અને પરંપરાએ એના ફળસ્વરૂપે અનેક દુઃખોને અનુભવ અનિચ્છાએ પણ કરવો પડે છે. પ્રસ્તુત પુસ્તકના સમગ્ર અંગે અજ્ઞાનરૂપ
