________________
જાય, પૂજક પૂજ્ય બની જાય, અને સેવક સેવ્ય બની જાય, એ મારો દઢ આત્મવિશ્વાસ છે.
જિનાજ્ઞાની અખંડ આરાધનાનાં વર્ણનમાં તે એવી કલ્પનાતીત હદ કરી છે કે જિનાજ્ઞાની આરાધના એ જ તન, મન, ધન, જીવન, માતા, પિતા; ભ્રાતા, ત્રાતા, કાયા, માયા (મૂડી), છાયા, અદ્ધિ, સિદ્ધિ, સમૃદ્ધિ, મતિ, ગતિ, આત્મા અને મોક્ષ “ અર્થાત જિનાજ્ઞા એ જ સર્વસ્વ એ ઉપરથી સહુ કોઈ જાણી શકે કે પૂજ્ય ગુરુમહારાજને જિનાજ્ઞામાં કેવી કલ્પનાતીત અતૂટ શ્રદ્ધા છે.
જહુવેન્દ્રિયના મહાપાપને પણ ખૂબ જ વિશદરૂપે તક પૂર્ણ દેહાન્તો આપીને સચોટ રીતે સમજાવેલ છે.
અનન્તાન્ત પરમતારક તીર્થંકર પરમાત્માને કઈ કેટીએ વંદન નમસ્કાર થવા જોઈએ તેનું ખૂબ જ તલસ્પર્શી વિવેચન
ઈકો વિ નમુક્કારોમાં જણાવેલ છે એ કેટીએ (પ્રકારે) વંદન નમસ્કાર થતાં રહે, તે મેહ, અજ્ઞાન અને મરણનું મરણ નિકટના ભવિષ્યમાં થયું જ સમજે.
માતાપિતાની ભૂમિકામાં કરેલ તલપશી વિવેચનને સંપૂર્ણ બોધ ન હોય તેવા આત્માઓને ત્યાં સુધી માતા પિતા બનવાને અધિકાર જ નથી અને એ બધા વિના માતા પિતા બન્યાં કે બનતાં હોઈએ તે એ માતાપિતાએ સત્તાનેને મહાભયંકર દ્રોહ કરી રહ્યા છે એમ સમજવું.
ગોત્પત્તિનું મૂળ અને બુદ્ધિભ્રષ્ટતા ઉપર પણ ખૂબ માર્મિક હદયગમ વિવેચન કર્યું છે.
