________________
છે તથનાચારના આઠ આચાર જાણવા. તે ન કરવામાં પ્રાયશ્ચિત ગણાવ્યું. કરીએ તે તે આપણી ફરજ છે. આથી સાધર્મિકની કિંમત સજાવી. દેવની મૂર્તિઓ જોગ, ગુરુમો યોગ, જ્ઞાન થાગ, અને ગુરુની સ્થિરતાનો લાભ એ ભાગ્યશાળી સાધકોના સોગ છે, તેથી તે જરૂરી છે. કરવું તે ફરજ, ન થાય તેટલું દર્શનનું દૂષણ જાણવું. તે વાત દયાનમાં રાખી સાધર્મિક વાત્સલ્યમાં જે પુણ્ય, જે લાભ છે તે “વતિ ” વચનમર્યાદાની બહાર છે. એનો મહિમા નિયમિત કરીએ તે દેવ, સાધુ, ધર્મશ્રવણ વિગેરેનો મહિમા ગૌણ પેટા ભેદમાં ચાલ્યા જાય તે કરવું શું? બધી વાતે સાધર્મિક ભક્તિ ચડીયાતી. ભક્તિ કરનાર ગૃહસ્થ હોય તે પણ ધન્ય છે. પણ કેમ કહ્યું? આરંભાદિકમાં ખૂચી ગબેલા તેવાને વખાણવા શાને અગે ? ગૃહસ્થની વૈયાવચ્ચ, પ્રશંસા કરવાની મનાઈ છે, છતાં ભાગ્યશાળી કહીએ છીએ, સાધર્મિક વાત્સલ્ય કર્યા સંવાય ખાતા નથી, તે કરીને જ ખાય છે, તેથી ભાગ્યશાળી છે. ભજન કરવાને અંગે સાધમિકેને યાદ કરે, તે બીજું કર્તવ્ય. સાધર્મિકને અગેનું શું નહિ કરે? અર્થાત્ અધું જ કરશે તેથી ભાગ્યશાળી કહેવાય છે. જૈનશાસન પામી તમારી ફાતિને અનુસાર જરૂર સાધર્મિકભાઈનું વાત્સલ્ય કરો! પુણિયા શ્રાવક જેવા નિધનથી માંડી રાજા-મહારાજા અને ચક્રવર્તિઓએ સાધર્મિક ભક્તિ કરી છે. - પુણિએ શ્રાવક જ વાહગ્નિભાઈને જમાડતા હતા.
