________________
૨૮
કરનારને મરણના ફળને ઉગ કરનાર ગણી માતાપિતા આદિના મરણની અનુમોદનાવા ગણેલ છે. અને તેથી તે જ શાસ્ત્રમાં તે માતાપિતાદિના વસ્ત્ર આભૂષણને તીર્થ ક્ષેત્રાદિમાં બચી નાખવાનું જણાવેલું છે.
આ સહવાસ નામની અતુમેહનાથી લાગતા પાપની નિવૃત્તિ માટે જ તીર્થકર ગણધર આદિ મહાપુરૂષોને પણ ગૃહસ્થાશ્રમનો ત્યાગ કરી સાધુતા ગ્રહણ કરવાની વિશેષ જરૂર હોય છે. આ વસ્તુ સમજનારો મનુષ્ય જેટલા અવિપતિમાં રહે તેટલું વધારે વધારે કર્મ બંધાય એવું શાસ્ત્રોક્ત યથાસ્થિત કથન સહેજે માની શકાશે. આ ત્રીજી સહવાસ અનુમોદનાના ભેદને સમજનારે મનુષ્ય પોતાના કુટુંબિજનમાંથી કેઈએ પણ કરેલા પાપની અનુમહિનાના દેના ભાગીદાર કુટુંબના સમગજન બને છે, એમ સ્પષ્ટ સમજી શકશે. (આવા જ કારણથી ગૃહસ્થાશ્રમમાં રહીને ઉત્તમાં ઉતમ ગૃહસ્થલાયક ધમકરણ કરવાવાળા પણ પાપને અને માત્ર ખાળે ડૂચા મારે છે. પણ મોટા દરવાજા ખુલ્લા રાખે છે, અને આ કારણથી દેશવિતિના ઉત્કૃષ્ટ સ્થાન કરતાં પણ પ્રમસંવતના જઘન્ય સ્થાનમાં અસંખ્યગુણ નિર્જરા જે શાસ્ત્રકારોએ ફરમાવી છે, તથા સંખ્યાતા સાગરોપમની સ્થિતિ ઉત્કૃષ્ટ દેશાવરતિની પ્રાપ્તિ માટે ખપાવાતી કસ્થિતિ કરતાં વધારે ખપાવે ત્યારે જ પ્રમત્ત ચારિત્રની પણ પ્રાપ્ત થાય એ વાત સ્પષ્ટપણે સમજાશે.)
( “સિદ્ધચક” માસિકમાંથી)
