________________
૨૦૧ સોનું. તે સમયે તેઓએ ચાર ધડી શકું તે યાચકોને આપ્યું હતું.
એક વાત ખ્યાલમાં રાખજે કે, પહેલાં દેવદ્રવ્યની બોલી બોલતા તેના નાણુ તૂત બેંકમાં પણ મૂકાય, તેની સાથે તૂત વ્યાજ થાય છે. પેથડશાહ છપ્પન ઘડી સોનું બોલ્યા, અને માળ પણ પહેરી, સોનું આપવું જોઈએ તે માટે તૂ જ ઊંટડી સાંઢણી દોડાવી. એ સેતુ આવે નહિ અને દેવાય નહિ ત્યાં સુધી અન્નપાણી લેવા નહિ એ સંકલ્પ કર્યો હતો. આથી છઠ્ઠ (બે ઉપવાસ) થયા. બીજે દિવસે જયારે બે ઘડી દિવસ બાકી રહ્યો ત્યારે સેનું આવ્યું. સૂર્યાસ્તની બે ઘડી પહેલાં પાણી પીવાય નહિ. રાજ્યના મંત્રી હતા. કહો કેવી શ્રદ્ધા. આ બધા નામો શાસ્ત્રના પાને બેટા નથી ચઢ્યા. શાસ્ત્રોનો વિધિ છે કે, બાલવું તે તૂર્ત જ ચૂકવી દેવું. આ માટે નામે ચઢાવવું પડે, નેક રાખવા પડે, ઉઘરાણીઓ કરવી પડે છે, તે રીત વ્યાજબી નથી. તૂ જ તે નાણું ન આપે તો વ્યાજ લક્ષણનો દોષ લાગે છે તે સમજે. બોલાય છે કે, પડતી કેમ આવી? પણ તમારાથી દરેક કાર્યોમાં પુણ્ય પાપનો વિચાર કેટલો કપાય છે, તે વિચારાતું નથી.
ત૫ ઉદ્યાપન લેખક :- પ. પૂશ્રી આગમ દ્વારક” મહારાજ સાહેબ
( પત્રાંક ૨૬૧ નું અવતરણ પ્રકાશક :- શ્રી જૈન, પુસ્તક પ્રચાર સંસ્થા સુરત,
