________________
પંચપરમેષ્ટિ ભગવન્તના વિનય અને આદર, કે અવિનય અને અનાદર ? એને વિધિકાર ખુલાસે કર. સર્વ પ્રથમ તે પરમતાક પહેરનાં મંડળનું ભૂમિ ઉપર આલેખન કરી તાશ્યપનું સ્થાપન કરવું એ જ મહાઅનાદર અને પરમ અવિનય છે. એ અને વિધિકારો વિચાર કરીને અવિનય અમે અનાદરના મહાપાપથી બચશે ખરા ને ?
ચાલુ પૂજનમાં અર્થ અને વિવેચન કરવું એ પણ પરમાત્માને અવિનય આશાતના છે. પૂજન સમયે પરમાત્માની સાથે અખંડ પ્રણિધાન રહેવું જોઈએ, તે અર્થ અને વિવેચન કરતાં વિવેચક અને શ્રોતા બનેનું પ્રણિધાન ખંડિત થાય છે.
પૂજા ભણાવનારા દુકાને પણ આધુનિક સિનેમાના શાગમાં અથવા અન્ય સ્તવન પદોની બે ત્રણ ગાયા ગવરાવી પછી એ ગાથાઓના રાગમાં જ દુહા ગવરાવે છે, તે પણ ઉચિત નથી. જે મહાપુરૂષે અનેક પૂજાઓની રચના કરી શક્યા, તેમને શું દુહાને પૂજાની ઢાળની જેમ રચના કરતાં ન હતું આવડતું ?, જે દુહાની રચના કરી છે. દુહા એ તે જે પૂજામાં જે અધિકાર આવવાનો છે, તેની ટૂંકી પ્રસ્તાવનારૂપે છે, માટે દુહાને દુહારૂપે જ ગાવાનો આગ્રહ રાખે, જેથી રચયિતા મહર્ષિઓના આશય સચવાય.
કંબળ ઓઢવાને ઉદ્દેશ કંબળ ઓઢવાને ઉદ્દેશ તે તમસ્કાયના છે અને અગ્નિકાયના જીવોની રક્ષાનો છે, નહિ કે શરીર વિભૂષાને
