________________
R
17
FEECEEEEEEEEE CREEGLIGENCECECECECEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEECCGEBECCOBUCECCEECEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
E ATIONSOONICIRESISTERTAIm __ital सामाचारी यशो. - कारेउ त्ति । इतरोऽपि छन्दकापेक्षयाऽन्यश्छन्द्योऽपि हुः प्राग्वत् कारयतु च। कृत्यमिति प्राक्तनगाथातोऽनुषङ्गः । कथम् ? इत्याह-इतः मम वैयावृत्त्यकारणात् एतस्य छन्दकस्य भवतु लाभः निर्जराविशेष इति हेतोः । एवं च तन्निर्जरार्थितयैव तस्य। की स्ववैयावृत्त्यकरणानुज्ञा इष्टसाधनमित्युक्तं भवति ।
चन्द्र. - प्राक्तनगाथातो इत्यादि । एकोनषष्ठितमगाथायाः पूर्वार्धे यत् चरमं "किच्चं" इति पदं । तस्यात्र र सम्बन्धः करणीय इति ।
तन्निर्जरार्थितयैव="छन्दकस्य निर्जरा भवतु" इति इच्छयैव, न तु प्रमादालस्यादिदोषपरतन्त्रतया । तस्य छन्द्यस्य इष्टसाधनम्=बलंवदनिष्टाननुबन्धीष्टसाधनम् । एतच्च प्रायः गुरूणां गीतार्थरत्नाधिकानामेव संभवतीति बोध्यम् । सामान्यसाधूनां तु अन्यसाधोः निर्जराकरणार्थं स्वकार्यसमर्पणं तत्काले शुभभावसत्त्वेऽपि पञ्चमकालादिवैषम्यात् भविष्यत्काले प्रमादादिदोषजनकमिति सूक्ष्मं ईक्षणीयम् ।
टार्थ : ॥थामा तर=भिन्न श०६ समेत छे. परंतु "नाथ भिन्न ?” में नथी मेल. मागणी # ગાથામાં છંદકની વાત આવી ગઈ હોવાથી એની અપેક્ષાએ ભિન્ન તરીકે અહીં છન્દ લેવાય. એ છત્ત્વ પણ છે ભલે કામને કરાવે પણ “આ મારી વૈયાવચ્ચ કરવા દ્વારા છંદકને નિર્જરાવિશેષ થાઓ” એ આશયથી જ 8 વૈયાવચ્ચ કરાવે. (અહીં ગાથામાં દુ શબ્દ પહેલાની જેમ જ વાક્યને શોભાવવા માટે જાણવો. અને ગાથામાં છે
“कृत्यं" २०६ नथी मे ५८भी थामiथी 243 हेवो.) છે આનો સાર એ જ કે “છંદકને નિર્જરાની પ્રાપ્તિ થાઓ” એવી ઈચ્છા માત્રથી જ છત્ત્વને પોતાની વૈયાવચ્ચ કે શ કરવાની છંદકને અનુજ્ઞા આપવી એ ઈષ્ટનું સાધન બને. અર્થાત્ છન્દ જો છંદકને નિર્જરા કરાવી આપવા માટે જ વૈયાવચ્ચ કરવાની અનુજ્ઞા આપે તો જ છત્ત્વને કર્મક્ષયાદિરૂપ ઈષ્ટની પ્રાપ્તિ થાય.
यशो. - इदमुपलक्षणं स्वगतस्वाध्यायादिगुणोपष्टम्मार्थितयाऽपि तदनुज्ञा तथा, न पुनः अलसत्वात् स्वगतशक्तिनिगूहनात्, प्रत्युपकारं च दर्शयन्, "यदि त्वं ममैतत्कृत्यं । करिष्यसि तदाऽहमपि तव विशिष्ट कार्यान्तरं करिष्यामि" इति प्रलोभयन् कारयेत् कृत्यम्।। तथा च स्वशक्तिनिगूहनादिना तस्य तदनुज्ञाऽनिष्टसाधनमित्युक्तम् ।
चन्द्र. - इदं परस्य निर्जरार्थं स्वकार्यसमर्पणस्य इष्टसाधनताकथनं उपलक्षणं स्वगतस्वाध्यायादिपोषणेच्छया स्वकार्यसमर्पणस्यापि इष्टसाधनताज्ञापकं । एतदेवाह स्वगतेत्यादि-स्वपदं छन्द्यस्य बोधकं । तदनुज्ञा स्ववैयावृत्यकरणस्यानुज्ञा । तथा बलवदनिष्टाननुबन्धीष्टसाधनं । ___एवं “केन प्रकारेण छन्द्यस्य लाभ ?" इति दर्शयित्वाऽधुना केन प्रकारेण छन्द्यस्य अलाभ ? इति । + गूढभाषया दर्शयन्नाह न पुनः अलसत्वात् इत्यादि ।
तस्य छन्द्यस्य तदनुज्ञा छन्दकं प्रति स्वकार्यकरणानुज्ञा । अनिष्टसाधनं बलवदनिष्टानुबन्धीष्टसाधन
com
છે મહામહોપાધ્યાય રવિજયજી વિરચિત સામાચારી પ્રકરણ – ચોખીચા ટીકા + વિવેચન સહિત ૦ ૦૪ થી