________________
[७०] . "ज्ञानिना" साध्वादीनां “यन दत्तं" यन्न विश्राणितं, "सति सामर्थ्य" तथाविधयोग्यतासद्भावे, वस्त्राहारादिः, आदेः पथ्यानादिग्रहः । या "विहिता" कृता, "च" पुनरर्थे, “अवज्ञा" तद्गुणावजाननं, मिथ्या मम दुष्कृतं, तस्येति पूर्ववत् ॥६॥
હવે જ્ઞાનાચારના અતિચારને અંગેજ વિશેષ કહે છે –
ગાથાર્થ –જ્ઞાની એવા સાધ્વાદિકને મેં તેમનામાં તથાવિધ ગ્યતાને સદ્ભાવ છતે અને મારામાં સામર્થ્ય તે આહારાદિ-પચ્ય એવા અન્નાદિનું દાન ન કર્યું, તેમના ગુણેને નહીં જાણવા-માનવા રૂપ જે અવજ્ઞા કરી તદ્રુપ મારું દુષ્કૃત (५।५) भिथ्या थामे. ६ वजीजं पंचभेअनाणस्स, निंदणं जं इमस्स उवहासो । जो अ कओ उवघाओ, मिच्छामे दुक्कडं तस्स ॥७॥ - यन्मतिज्ञानादिपञ्चप्रकारं ज्ञानस्य, निन्दनं निन्दा दोषा
द्घट्टनं, यदस्य ज्ञानस्य उपहासोऽवज्ञया हास्यकरणं, कृतमिति शेषः । तथा यश्च कृतो विरचित उपघातस्तत्प्रवृत्तिबन्धनं तत्तत्स्थानेषु, मिथ्या मे दुष्कृतमित्यादि पूर्ववत्।।७।।
ગાથાથ-મતિ વિગેરે પાંચ પ્રકારના જ્ઞાનેની મેં જે દેદ્દઘાટનરૂપ નિંદા કરી, તે જ્ઞાનને જે ઉપહાસ કર્યોઅવજ્ઞા વડે હાંસી કરી તથા મેં જે તેની પ્રવૃત્તિમાં પ્રતિબંધ
