________________
पवणु वगयणमग्गे,अलक्खिओ भमइभववणे जीवो। ठाणहाणाम्म समु-ज्झिऊणधण-सयण संघाए ॥८७॥ सं छाया-पवन इवं गगनमार्गे, अलक्षिता भ्रमति भववने जीवः ।
स्थानस्थाने समुज्झ्य धन-स्वजन संघातान् ।।८७॥
(ગુ. ભા.) જેમ પવન આકાશમાં અદશ્યરૂપે ભિન્નભિન્ન સ્થાને ભમ્યા કરે છે, તેમ આ જીવ ઠેકાણે ઠેકાણે ધન અને સગાં વહાલાઓનો ત્યાગ કરી અજાણ પણથી ભટકયા કરે છે. માટે હે આત્મન ! આમા ધન, આ મારા સગા-વહાલા” આ રીતે બેટે મમત્વ ભાવ ત્યાગી, તારા શુદ્ધ સ્થિરવિભાવને પ્રાપ્ત કરવા વીતરાગપ્રભુનો ધર્મ આચર. ૮૭, विद्धिजन्ता असयं, जम्म-जरा-मरणतिक्खकुंतेहिं । दुहमणुभवन्ति घोरं, संसारे संसरन्त जिआ ॥८॥ तहविखणंपि कयावि हु, अन्नाणभुयंगडंकिया जीवा। संसारचारगाओ, न य उबिजन्ति मूढमणा ॥८९॥ सं. छाया-विष्यमाना असद्, जन्म-जरा-मरणतीक्ष्णकुन्तैः।
दुःखमनुभवन्ति घोरं, संसारे संसरन्तो जीवाः ॥८॥ तथापि क्षणमपि कदापि खलु, अज्ञानभुजङ्गदष्टा जीवाः । संसारचारकाद्, न चोद्विजन्ते मूढमनसः ॥८९॥
