________________
[] ताणं न सागरेहि, कीरइ संखा अर्णतेहिं ॥४७॥ सं. छाया-जीवेन भवे भवे, मेलितानि देहानि यानि संसारे ।
तेषां न सांगरैः, क्रियते सङ्ख्याऽनन्तैः ॥४७॥ (ગુ. ભા.) આ જીવે સંસારમાં ભવોભવને વિષે જેટલા દેહ કર્યા તેની જે ગણત્રી કરવા બેસીએ તો અનંતા સાગરોપમ જેટલો કાળ ચાલ્યો જાય તો પણ ગણત્રી કરી શકીએ નહીં ! અર્થાત્ આ જીવે ભવભવમાં ભટકી ભટકી અનંતા દેહ કરીને મૂકી દીધા છે. તો પછી હે આત્મા ! આવા ક્ષણભંગુર અને અશુચિથી ભરેલા શરીર ઉપર શા માટે મૂછ રાખે છે? હવે તો આવા વિનાશ શરીર ઉપરથી મૂછ ઉતારી અશરીરી થવાનો પ્રયત્નશીલ થા. ૪૭. नयणोदयंपि तासिं, सागरसलिलाओ बहुयरं हाइ। गलियं रुअमाणीगं, माउणं अन्नमन्नाणं ॥४८॥ सं. छाया-नयनादकमपि तास, सागरसलिलाद् वहुतरं भवति ।
જટિત નાં, મgબા કન્યાભ્યાસ મુકો(ગુ. ભા.) હે આત્મા અન્ય અન્ય ભવમાં થયેલી ભિન્ન ભિન્ન માતાઓ, કે જેઓ તારી વિપત્તિ દુ:ખ અને મરણને લીધે રુદન કરતી હતી તે માતાઓના નેત્રના આંસુનું પરિમાણ કરવા બેસીએ તો સમુદ્રના
