________________
॥३७॥
वणमेजामि, गंतूण नरेण तो-प्राणीया दम्मपादृत्रिया. ॥ २२॥ गोसंमि गो नंदो-मंतोइ पनोइनो थुणंतो सा, गंगजबंमि निबुड्डो-युझ्यवसाणे य तं जंतं॥ २३ ॥ करचरणेहिं सुचिरंपि-घट्टियं जाव वियरइ न किंपि, अच्चंतवित्रक्वत्तणमणुपत्तो वरसई ताव. ॥ २४॥ पायमिया सयमानण-राश्णो सा य दम्मपोलिया, हसियो य राणा सो-कुवित्रो मंतिस्स नवरि तो. ॥ २५ ॥ आरखो रिहाई -पलोइन अन्नया य सयमालो, वीवाहं काउमणो–सिरियस्स नरिंदजोग्गाई.॥ २६ ॥ विविहाई आउहाई-पवलं कारवेश एवं च, नवयरियाए कहियं-वरसइणो मंतिदासीए. ॥ २७ ॥ पावियबिदेण तो तेणं किंजाणि मोयगे दानं, सिंगाडयतियचच्चर-गणेसुं पाढियाणि मं. ॥ ॥ एन बोउ न वियाणइ-जं सअने त्यां पाणीमां वररुचि जे कइ राखे ते तुं लइने हां मने पहोंचामजे. ते प्रमाणे ते माणसे जइ त्यांची सोनाम्होरनी
पोटली आणी. २१-१३ मनात थतां नंदराजा मंत्री साये त्यां जा पहोंच्यो. त्यां वररुचिने पाणीमा रही स्तुति करतो 8 तेमणे जोयो. बाद स्तुतिना अंते पेक्षा यंत्रने वररुचिए हाथ पगवो खूब हलाव्युं पण तेणे कंश आप्यु नहि, त्यारे वररु
चि जारे ऊंखवाणो पकी गयो. १३-२४ ए टांकणे शकमालमंत्रीए ते पोटनी राजा आगळ खुबी करी, तेथी राजा वररुचि तरफ खूब हसवा लाग्यो; तेथी वररुचि मंत्री ऊपर बहु क्रोध नरायो.२५ एथी ते तेना जिद्रो जोवा लाग्यो. एवामां शकमालमंत्रोए पोताना श्रीयक नामना पुत्रनो विवाह करवाना इरादाथी राजाने योग्य एवा अनेक हथियारो छानी रीते घमाववा मांड्या. २६ आ वातनी खबर वररुचिए मंत्रीनी दासीने कई चीज वस्तु आपी वश करीने तेणोनी पासे , थी मेळवी. २७ आ छिद्र पामीने तेणे नाना छोकराओने लाडु आपीने शृंगाटक-त्रिक–चोक वगरे नगरना स्थानोमां
श्री उपदेशपद.
