________________
१९११
॥912 मए सयाकालं,अह तस्सागमनिग्गमपहंमि एगो दिओ वसइ. ॥ ६०॥ धूया तस्स जबू
सगनामगवाही विहुरियसरीरा, थूलत्तण मणुपत्ता-अश्व रूवस्सिणी, तं च-॥ ६ए ॥ न वरेइ कोवि, एवं वएण सा अइमहटिया जाया, जाओ रिजसमओ सेनाय मिणं ती जणएण. ॥ ७० ॥ सो चिंतिनं पवत्तो-सत्ये पढिया न बनवज्झेसा, जं कन्नगा कुमारी-रिजरुहिरपवाह मुम्मुयश्. ॥ ७१ ॥ सच्चपइन्नो एसो कप्पगबमुओ तो उवाएण, केणावि देमि एयस्स-अन्नहा नत्थि वीवाहो. ॥ ७ ॥ नियगिहदारे खणिओ-तेणगमो तत्य गविया एसा, महया सदेण तओ-पकूवि
ओ निवझिया अयडे. ॥ ७३ ॥ नो नो एसा कविता-जो नित्यारेइ तस्स मे दिन्ना, तं सोऊणं करुणापरायणो कप्पगो तत्तो-॥ ७ ॥ तं उत्तारे तो-नाणरहेतो हतो. ६७ तेनी दीकर। अति रूपाळी छतां जब्रूप नामनी व्याधियी पीमाती हती तेथी बहु जामी थइ जवायी तेने कोइ पसंद करतो न हतो. आ कारणथी ते वयमां पण बह मोटी थइ गइ अने तेने ऋतुकाळ प्राप्त थयो ते तेना वापना जाणवामां आव्यु. ६०-७० त्यारेते विचारवा लाग्यो के शास्त्रमा कह्यु के जे कुंवारी कन्याने ऋतुकाळ आवी रुधिरप्रवाह वहे ते ब्राह्मणने परणवी वर्जित .७१ माटे या कल्प नामनो बटुक (ब्राह्मणपुत्र) सत्य प्रतिझावाळो छे तो 3 तेने कोइ उपाययो आ कन्या आपुं, ए शिवाय बीजी रीते एनो विवाह थनार नथी. ७२ पड़ी तेणे पोताना घरना दरवाजा पासे एक कूवो खोदावी तेमां ते कन्याने ऊतारी अने पछी मोटे अवाजे बूम पामवा लाग्यो के ते कूवामां पी गए डे. ७३ हे कपिल, जे एने कूवामांथी कहामीने वचावे तेने में ते आपी. ते सांजळीने करुणावान् कम्पके तेमाथी तेने बाहेर कहामी. त्यारे ते ब्राह्मण तेने कहेवा लाग्यो के हे पुत्र, हवे तुं सत्य प्रतिकावान् छे (माटे एने तु परण). त्यारे अपय
श्री उपदेशपद.
