________________
॥ २॥
एत्तो नीओ नियमंदिरंमि तो तीइ सो अमच्चसुओ, दीणाराण सहस्सं—कयन्नुयत्तेण स दिन्नं. ॥ ३१ ॥ पत्ते चनत्थदिवसे-रायसुओ निग्गाओ नयरमज्ने, लणियं च संति जइ मज्झ-रजसंपत्तिपुमाई.-॥ ३२ ॥ तो उग्घमंतु बाढं-अह तप्पुमोदएण तत्थ खणे, तप्पुरराया अनिमित्त-मेव जाओ मरणसरणो.-॥ ३३ ॥ अप्पुत्तो य, पनत्ता-गवेसणा रजजोगपुरिसस्स, नेमित्तिओवश्ठो-विश्रो सो तस्स रजंमि. ॥ ३४ ॥ चत्तारि वि तो मिलिया-पत्नणंति परोप्परं पहिडमणा, सामत्थमेत कित्तिय -- मम्दाणं तो नणंतेवं. -॥ ३५ ॥ दक्खत्तणयं पुरिस्सपंचगं, सइयमाहु सुंदरं, बुद्धी सहस्समुखा-सयसाहस्साई पुणाई. ॥ ३६ ॥ सत्याहसुओ दक्खत्तणेण सेठीसुओ य रूवेण, बुद्धी अमञ्चसुओ-जीव पुणेहि राय
श्री उपदेशपद.
ताना घरे तेकी करेला उपकारनो बदलो वाळवा हजार सोना म्होर आपी. ३१ हवे चोथो दिवस जगतां राजकुमार नगरमा फरवा नीकळयो अने तेणे कयु के जो राज्य मळवानां मारा जाग्य होय तो ते जरुर खुल्या थाओ. हवे तेनां पुएयो ऊधमतां ते वखते ते नगरनो राजा प्रोचिंतो मरी गयो. ३४-३३ ते अपत्र हतो तेथी राज्ययोग्य पुरुषनी शोध थवा मांगी; त्यारे निमित्तियाना कह्याथी ते राजकुमारने ते राज्य पर स्थापित को. ३४ बाद ते चारे कुमार मळ।
आनंदित मनथी मांहो मांहे वात करवा लाग्या के आपणु केटलं सामर्थ्य छे ते तपासीए, एम कही तेश्रो आरोते बोलवा लाग्याः-३५ माणसनी हायकारीगरीनी कीमत पांच टकाने, सुंदरतानी कीमत सो टका छे, अकानी कीमत हजार टका छे, अने पुण्योनी कीमत लाख टका छे. ३६ आ रीते सार्थवाहना पुत्रे हायकारीगरीथी निर्वाह
