________________
॥२२॥
पितिनुंज गमणखणणेगणनो उ. ॥ २४ ॥ कहणे चालण संबद्धनासगो तसि अमहा सेयं, माणुसमेत्तस्सुचियं–तयपुत्रण पुन्च रोहेणं. ॥ ५५॥
(टीका)-नजयिन्याः समीपे शिलाग्रामे-जोयररोहत्ति करो मृतस्वमातृकः रोहकनामा नरतसुतः समजूत. तस्यच अन्यमात्रा व्यसनेऽसम्यगुपचाररूपे कियमाणे सति पितुः कोप इतरश्च संतोषोऽन्यमातृगोचर एव तेन संपादितः कथमित्याह-गोहस्य परपुरुषस्य प्रथम, पश्चात्स्वदेहबायाया गोहत्वेन परिकल्पितायाः कथनेन पितुर्निवेदनेन ततोज्युदयः सम्यगुपचाररूपोऽन्यमात्रासंपादितोस्य.(७)॥१॥
पित्रा सममुज्जयिनीगमो रोहकस्य कदाचिदभूत्. तदनु दृष्टोजयिनीवृत्तांतस्य करवा माटे राजाए तेनी परीक्षा करवा शिलानो मांझवो करवा हकम कर्यो.लोको अाकुळ थतां रोहनो बाप असूरो जमवा आव्यो बाद खोदीने थांजला लगामवानी रोहाए सलाह आपी. ते प्रमाणे मांझवो तैयार थतां राजाने ते वात कोइए कही एटने राजाए तेमां शक दर्शाव्यो के तुं असंबद्ध बोलनार छे. तेणे कयु के नहि, ए वात एमज जे. राजाए कां शुं मनुष्य एवं काम करी शके ? बाद तेने नहि पूछतां बीजाने पूछी जोयुं तो तेणे पण कयुं के ए काम रोहाए कर्यु जे. ए४-५
टीका-उजेणी पासेना शिलागामामांगेकरो एटले मरेनी मावाळो रोहो नामे जरतनो दीकरो हतो. तेने ओरमाए पुःख आपतां तेणे बापने मा तरफ कोप तथा संतोष कराव्या. ते शी रीते ते कहेछ- पहेला गोह एटले परपुरुष आव्यो कयो बाद गोहरूप कल्पेली पोताना शरीरनी छाया वतावीने तेम करता तेनी मा तेनी रूमी रीते चाकरी करवा लागी. १
नाप साथे रोहो एकवेळा उज्जेणी गयो. बाद त्यांनो वृत्तांत जोइ ते वाप . साथेज पागे वळ्यो. तेवामां AAN
श्री उपदेशपद.
