________________
१०३॥
आवश्यकचूर्णौ त्वन्यथापि दृश्यते रत्नदृष्टांतोयया.-आसि सुकोसवनयरे-नयरहिरपनरजणसमाश्मे, इजो अच्चन्चयभूश्नायणं धणयदत्तो त्ति. ॥ १ ॥ जायंमि वसंतमहे-तमि पुरे जस्स जत्तिया अत्यि, धणकोमीन, पगया-तावड्या सो समुस्सेइ. ॥॥ सो पुण इन्नो कोमी. हि रयणमुलं करेन मसमत्थो, तेसि मणग्यत्तणओ-नी नब्न ता पमायाओ. ॥ ३॥ कालेण तंमि वुड्ढे-जायंमि गयंमि कत्यविप समए, कत्तोवि कजवसओ-बहिया देसंतरं दूरं.-॥४॥ तो तरूणबुद्धिणी ते-तणया कोकहलं पागाण, काकण मणे रयणाण-विक्कयं कान मारहा. ॥ ५॥ विहिया धणकोमीओ-पत्तेयमहंमि पंचवमाओ, पवणपणोलिरकणकणिरकिंकिणीजालकलियाओ.-॥ ६ ॥ नियपासा
आवश्यकनी चूर्णिमां आ रत्ननो दृष्टांत वीजी रीते पण आपनो छे जेम के:न्यायशालि जनोयी समाकीर्ण सुकोशळ नगरमां अति अजुत ऋद्धिवाळी धनदत्त नामे शेव हतो. ११ ते नगरमां वसंतनो महोत्सव आवतां जेने त्यां जेटली धननी क्रोमो हती ते तेटवी धजाओ बांधतो. २ पण आ शेयर पासे अमूल्य रत्नो होवायी तेनी किंमत नहि अंकाइ शकाता से धजाओ बांधतो न हतो. ३ वखत जतां ते बुढो थयो अने ते एकवेळा कोई कामसर बाहेर दूर देशांतरे गयो. ४ हवे तेना काची बुझिवाळा पुत्रो धजाओगें कुतूहळ मनमां
बावीने रत्नोने वेंचवा लाग्या. ५ तेमणे धननी घणं। क्रोमो करी. बाद दरेक महोत्सवमां पांचवर्णी, पवनथी खणखण RSS करती किंकिणीअोवाली, एकसो धजाओ तेमणे पोताना घरपर फरकावी. एम चालतां तेमनो बाप आव्यो. ६–
श्री उपदेशपद.
