________________
तत्र सुरलोकसौख्यं चिरमनुय स्थितिक्षयात्तस्मात् । पुनरप मनुष्यलोके गुणत्रत्सु मनुष्यसंघेषु ॥ २९९ ॥ जन्म समवाप्य कुलबन्धुभिवरुपबलबुद्धिसपन्नः । श्रद्धासम्यक्त्वज्ञानसं तपोवल मप्र: ॥ ३००॥
તે
પહે । જ મરણુ ૫ મી જાય છે તે પણ તે સૌધમ દેવ લાક થી માંડીને ઠેઠ છેલ્લા સર્વોસદ્ધ નામના વિમાન સુધીના કોઇપણ દેવલાકમાં મહાઋદ્ધિયુક્ત અને તે સ્ત્રી શરીરયુક્ત વૈમાનિક દેવલેાકના લાંબા વખત સુધી સુખા ખૂબ સેગવાને આયુષ્ય પુરું થાય ત્યારે ત્યાથી નીકળી ક્રીથી મનુષ્ય તિમાં અવીન ઉત્તમ ગુણ્ણ ધારણ કરતી જાતિ કુળ આચાર વગેરેથી સપન્ન માનવ જાતિએ માં માનવસઘમાં જન્મ ધારણ કરીને કુળ કુંટુંબ વૈભવરૂપ અળબુદ્ધિથી સપન-શ્રદ્ધા સમ્યકત્વ જ્ઞાન સવર અને તપોબળ વગેરેી-૨૯૮- ૨૯૯-૩૦૦ पूर्वोक्तभावनाभावितान्तरात्मा विधूतसंसारः । सेत्स्यति ततः परं वा स्वर्गान्तरित बभवभावात् ॥ ३०१॥
સમૃદ્ધ અને પૂર્વ કહેલી ખાર ભાવનાઆથી સસ્કારી અતરાત્માવાળા તે મુનિશ્રી વચમાં દેવના એક ભવ કરે છે. તેથો એમ ત્રીજે ભવે સ`સારને નાશ કરીને પછી મેક્ષમાં જાય જ છે ૩૧
यह जिनवरमते गृहाश्रमी निश्चितः सुविदितार्थः । दर्शन शीलवनभावनाभिरभिरञ्जितमनस्कः ॥ ३०२ ॥
અને જે આ મનુષ્યગતિમાં ગૃહસ્થાશ્રમમાં રહેલે હાય, જિનેશ્વરપ્રભુના મતમાં દઢનિશ્ચયી હોય, તત્ત્વના સારા જ્ઞાતા ડેય, દર્શન, આચારા, ત્રતા અને ભાવનાઓથી રંગાયેલા માનસવાળા હાય. ૩૦૨
स्थूलाचौर्य परस्त्रीरत्यर तिवर्जितः सततम् । दिग्व्रत मह देशात्र काशिकमनर्थविरतिं च ॥ ३०३॥
સ્થૂલથી પ્ર ણીવધ અસય ચેરી પરસી વિષયામાં આસક્તિ અને વ્રતાદિકમાં ઉદ્વેગમૂર્છા ઇચ્છાથી કાયમ રહિત હોય. (૭૪)
