________________
द्विन्द्रियसाधारणयोर्वा गुच्छ्रवामावधो जयति तद्वत् । पनकस्य काययोगं जघन्यपर्याप्तकस्याधः ॥ २७९ ॥
सूक्ष्म कयमप्रतिपाती काययोगोप-योगतो (गस्ततो ?) ध्यात्वा । विगतः क्रमनिवतित्वमुत्तरं ध्यायति परेण ॥ २८०॥
તે જ પ્રમાણે પર્યાપ્ત એઇન્દ્રિયના જઘન્યવચન ચેાગ કરતાંય અસ`ખ્યાત ગુણા એછા એ છે વચનચેાગ રોકવા માંડી પૂરેપૂરા રાકી નાખે છે ને એજ પ્રમાણે સાધારણ વનસ્પતિ કાયને શ્વાસોશ્વાસ પર્યાપ્તિને હૅલે સમયે જેટલા શ્વાસે ચ્છવાસ હાય છે તેના કરતાં અસંખ્યાત ગુણા આછા વસે ચ્છવાસ રાકા માંડે છે અને પૂરેપૂરા રેકી નાખે છે. પછી પહેલે સમરું જઘન્ય કાયયેગી ર્યાપ્તપનક લીલફુગના જીવને આછામાં આછા જેટલેા કાયયેાગ હોય તેના કરતાં અસંખ્યાત ગુણે! એ છે કાયયેગ રોકવા માંડીને પૂરેપૂરી રેકી નાખે છે. તે વખતે માત્ર સૂક્ષ્મકાય યેળમાં ઉપયેગવાળા રહીને સૂક્ષ્મક્રિયા અપ્રતિપાતી નામનું શુકલધ્યાનનું ત્રીજું ધ્યાન પૂર્ણ કરીને પછી વિગત ક્રિયા અનિવતી” નામનુ શુકલ ધ્યાનનુ છેલ્લામાં છેલ્લુ અથવા ઉત્તમમાં ઉત્તમ ચેાથુ' ધ્યાન યાવે છે. ૨૭૯ ૨૮૦
•
चमभवे संस्थानं याग्यस्योच्छय प्रमाणं
- तस्मात् त्रिभागहीनावगाह संस्थान परिणाहः ॥ २८२ ॥
છેલ્લા ભવે જે જીવને પેાતાના શરીરનુ' જે સ્થાન આકૃતિ હાય અને જેટલુ ઊંચાઈનું માપ હોય તેના કરતાં ત્રીજા ભાગે ઓછી ઊંચાઈ, આકાર અને જાડાઈવાળે! આત્મા ગાવાય
છે. ૨૮૧
सोऽथ मनोवागुच्छवास काय योगक्रियार्थविनिवृत्तः । અમિનિનામા સંસારમાર્નોત્તીર્નઃ ॥૨૮॥
(૬૯)
