________________
પેાતાની જઠરાગ્નિનું અળ સમજીને આહાર વાપરે છે. તેને ઔષધીની જરૂર જ શી રીતે પડી શકે? ૧૩૭
पिve: शय्या वस्त्रैषणादि पात्रैषणादि यच्चान्यत् । कल्प्य कल्प्यं सद्धर्म देहरक्षानिमित्तोत्कम् ॥१३८॥
પિંડનો, શય્યાનો, વસ્ત્રની અષણા વગેરે તથા ખીજું પણ જે જે ૫ ત્રની એષણા વગે૨ે કલ્પ્ય અને અકલ્પ્યના વિધિ કહ્યો છે તે સર્વ ઉત્તમ ધમ અને શરીરની રક્ષા માટે જ કહ્યા છે. ૧૩૮
कल्प्या कल्प्यविधिज्ञः संविग्नसहायको विनीतात्मा । दोषमलिनेsपि लोके प्रविहरति मुनिर्निरुपलेपः ।। १३९ ।।
સૂઝતુ શુદ્ધ અને અસૂઝતુ અશુદ્ધ તેના વિધિના જ્ઞાતા જેની સહાયમાં સુવિહિત પુરુષો હાય અને જેના આત્મા વિનયશીલ હોય તે મુનિરાજ દાષાથી ભરપૂર છતાં આ જગતમાં તદ્ન નિલેપભાવે વિચરી શકે છે, જીવન ચલાવી શકે છે. ૧૩૯
यद्वत्पङ्काधारमपि पङ्कजं नोपलिप्यते तेन । धर्मोपकरणधृतवपुरपि साधुरलेपकस्तद्वत् ॥१४०॥
કમળ જેમ કાદવમાં ઉત્પન્ન થવા છતાં તેનાથી બિલકુલ તે ખરડાતું નથી તેમ શરીર ઉપર ઉપકરા માત્ર ધમની ખાતર જ ધારણ કરાતા દેવાથી સાધુ પણ નિલેપ જ હાય છે. ૧૪૦
यद्वत्तुरगः सत्स्वप्याभरणविभूषणेऽवनभिषत्कः । तद्वदुपप्रहवानपि न सङ्गमुपयाति निर्ग्रन्थः ॥ १४१ ॥
જેમ આભૂષણા અ શણગારોથી ઘાડાને સન્મ્યા હોય છતાં તે તેમાં લલચાતા નથી તેમ ધમની ખાતર જ ધમનાં
(૩૪)
