________________
કુલ વધુ દાતે ગુરૂ સેવ, ન તજે સાધુતણી એ ટેવ બાહ્ય અભાવે પણ સંવેગ, ઉપદેશાદિકથી લહે વેગ. ૯
ચઉહાદિક તપ કરતા જેહ, બાલ તપસ્વીને પણ છે; ગુરૂ આણાએં હોય નિસ્તાર, કૌડિન્યાદિક પરે લહે પાર. ૧૦ છઠ અઠમાદિક બહુ તપ કરે, કઠિન કણ કિરિયા આચરે, અણુકરતે ગુરૂ ભાષિત જેહ, અનંત સંસારી હોય તેહ. ૧૧ ખત્યાદિક ગુણની હેય સિદ્ધિ, ગુરૂ કુલવાસે જ્ઞાન સમૃદ્ધિ, એક વિહારી હેયે ભ્રષ્ટ, ઓઘ નિર્યુક્તિ ભાળ્યું સ્પષ્ટ. ૧૨ એકલવિહાર કહે અતિ દુષ્ટ, આચારાંગે ગુરૂ કુલ પુરુ, આચાર્યાદિકને પ્રત્યેનીક, સૂત્રે કહ્ય દુરાધિ ઠીક. ગીતારથ ગીતારથ સાથ, દય વિહાર કહા જગ નાથ; સ્ત્રી શ્વાનાદિક બહુલા દોષ, એકાકી વિચરે બહુ રેસ. ૧૪ અનેષણાદિક દોષે દુષ્ટ, સંભાવા ગુરૂ કુલ પણ પુષ્ટ; કિરીયા કષ્ટ કરે ગણુ વિના, પ્રવચન મલિનકરા કહે જિના. ૧૫ પ્રાચે અભિન્ન ગ્રંથા તે કહ્યા, દુકકર કરતા પણ મદ વા; કાક દષ્ટાંતે પંચાશકે, તેહ ન વંદવા શુભ શ્રાવકે. ૧૬ તે માટે ગુરૂ કુલમાં રહે, તેહ ધન્ય જિનવર એમ કહે; ગુરૂ આણાએ ધરે બહુ માન, તે સાધુને પ્રણમે માન. ૧૭
ઢાળ બીછ. કાયાપુર પાટણ મોકલું. એ દેશી. શિષ્ય કહે પ્રભુ તમે કહો, ગુરૂ કુલ વાસ ઉત્કૃષ્ટ રે; નામ માત્રે તે સર્વને, એહથી કેમ હોય ઈષ્ટ રે? ૧૮
૧ ચEહાદિક ચતુર્થ ભક્તાદિક. ૨ ઓઘ નિર્યુક્તિ સૂત્રમાં ભાખ્યું છે. ૩ ગચ્છ, ગુરૂકુળ. ૪ જેને ગ્રંથિભેદ થયો નથી એવા મિથ્યાત્વ યુક્ત. ૫ માન વિજયજી ઉપાધ્યાય.
જ
છે,
