________________
૨૧૨ પહેલા કષાય કચ્છનીલ કાપત લેગ્યા છોડ જે, ચોરી કરીશ ના કોઈ દિન વિષયો બધા તરછોડજે; માતા પિતાને મેઘ કુંવરે વિષય દુખદાયી કહ્યા, છેવટ જવાબ સચોટ દેતાં જનક જનની થીર થયા. ૭૪ પુત્રભિક્ષા આપવા પ્રભુવીરને તત્પર થયા, મેઘમુનિ સંયમ ધરીને સર્વથા સુખિયા બન્યા મોટા વિદેહે સિદ્ધિ લેશે એમ છઠ્ઠા અંગમાં, એવું સુણી વિષયાદિને તજ દૂર સમજી શાનમાં. ૭૫ પ્રભુ વાણુને સુણવા થકી વશ થાય મનરૂપ વાંદરે, એમ કરવાથીજ ઇંદ્રિય હોય વશ કહે ગણધરે; ઉપદેશ પંદર કારણોને છોડવા સંક્ષેપથી, મેં સૂત્રને અનુસાર દીધા અંશ પણ વિપરીત નથી. ૭૬ ઉન્માર્ગની ધે દેશના કરતા વિનાશ સુમાને, પરદ્રવ્યને સંતાડતા આદર દ્વિતીય કષાયને કરૌં કપટે વ્રતશીલને કરતા મલિન આરંભને, પરિગ્રહ કરંતાં આર્તઓની ચિત્ત રાખે શલ્યને. કાપતની લેશ્યા બલે તિર્યંચ આયુ બાંધતાં, એ તેર કારણ ગણધરો નિજ શિષ્યને સમજાવતા સન્માર્ગને નિત પોષવા શિવમાર્ગની શુભદેશના, હે જીવ? દેજે છોડને વ્યાપારને આરંભના.
૭૭
