________________
૧૯૯
આહાર ઉત્તમ તિમ રસાયણ ખાય પણ ન જરા લે તુજ હાલ ધારાધને જે શક્તિ તે ન પછી મલે માટે પ્રમાદ કરીશ’ના રાગે જરાયે જ્યાં સુધી, ન હણાય ઇંદ્રિય ખલ અમમ થઇ ધર્મ કર તું ત્યાંસુધી, પ ધન તેજ ઉત્તમ લેાકમાં ઉંચ નીચ પણ ધનથી મને, ધનથી જ કષ્ટ હણાય તેથી ધન કમાવું ઇગ મને; એવું વિચારી કુમતિ વશ થઇ કરી પ્રષા આકરા, દેખાવ જીતાના કરીને ધન ઉપાજે જે નરા. અહુ જીવ સાથે વેર માંધી ભાગમાં પ્રીતિ ધી, તે દુર્ગતિમાં સ ંચરે જ્યાં વેદનાએ આકરી; ધન હેતુ વધુ અંધાદિના ધન કુતિ દાયક મકલી, ના માનજે પુરૂષા ધનને ધમ સાધક તું જરી, ખાતરતા આકા વિષે અંદર અને લિ મ્હારથી, પકડાયલા જિમ ચાર દુઃખી હાય કૃત નિજકર્મથી; તિમ જીવ પાતે આચરેલા કર્મના ઉદયે સહે, પીડા ઘણી જે દેખતાં ડાહ્યા જના કરૂણા લહે. અજ્ઞાનથી બાંધ્યાં કુકમેf ભાગવ્યા વિણ ના ખસે, પ્રજ્ઞાપના સૂત્રે કહ્યું અનુભૂત કહૅલિક ખસે, રાખે અરે જેવું ડહાપણ કર્મ તરૂ ફલ ચાખતાં, તેવુ જરૂર તું રાખજે ભઈ ? કે તને વાવતાં. સંસાર જીવા આપ કાજે અન્ય કાજે પણ ઘણાં, કરતાં સમજ દૂરે કરી વ્યાપાર બીલ કૃષિ મહિના
