________________
૧૯૫ હું જન્મ મરણ કરૂં ઘણાં સંસારમાં નહિ થીરલા; ભૂલ્યો ભાગ્યે પહેલાં પ્રભુ તુજ બિંબ આજ નિહાલતાં, હદપાર આનંદી બન્યો પેટા વિભાવે દૂર જતાં. ૩૯ તુજ પૂર્ણતા સ્વાભાવિકી વર રત્ન કાંતિ પ્રભાસમી, મુજ પૂર્ણતા પરભાવની માગ્યાંઘરેણના સમી; એવું વિચારી ચિત્ત મારૂં થીર બન્યું તુજ બિંબમાં, નિર્મલ સ્વરૂપે રાજતા પ્રભુ તાહરી ન અજાણ ૪૦ આનંદના દેનાર પ્રભુ દેખાડશે શિવ પંથને, આ મૂર્ખ કિંકરનેજ સમજાવે ઉચિત સત્યાર્થને, સંસારના વિસ્તારને વિસાવનારા આપ છે, ત્રણ લેકમાં પણ મુકુટ જેવા તીર્ણતારક આપ છો. ૪૧ ભવસાગરે રખડી રહેલા જીવને હોડી સમા, વલિ સાર્થવાહ સમા તમે સંસાર રૂપ કાંતારમાં અનન્ત પૂણનન્દ પૂરે પૂર્ણ નિર્વાણે રહ્યા, પ્રત્યક્ષ નિરખું ભક્તિથી હું આપને મુજદીલ વસ્યા. ૪૨ તેજબિંબ જોતાં હર્ષ જાગે એજ સાચી ભવ્યતા,
ધ દાવાનલ શમાવું મૂર્તિ તારી દેખતા; કરૂણ સુધાકર માહરા ચિત્તે ન આવો જ્યાંસુધી, આ પાપ ! જે કનડગત બહુવાર કરતાં ત્યાંસુધી. પ્રભુ આ બે હૃદયે આવતા તે પાપ સઘલા દૂર જતાં, સિંચી અમે શુભભાવ અમૃત શાંતિ સાચી પામતા; જેની ઉપર મીઠી નજર પ્રભુ આપની પડતી નથી, તે જન ઈહા રાગાદિથી પીડાય ત્યાં અચરજ નથી, ૪૪
