________________
૧૮૮ શ્રી દહેરાસરમાં પ્રભુની આગળ બોલવા લાયક કે
શ્રી સ્તુતિપારાજા
(છંદ હરિગીત)
| મંગાસ્ટાર મહિમા અપૂરવ જેમને અતિશય ધરે જે મનહરા, તે પૂજ્ય કેસરીઆ પ્રભુ ગુરૂરાજ નેમિસૂરીશ્વરા; વરતીર્થ પ્રણમી શ્રી સ્તુતિ પંચાશિકા' વિરચુંમુદા, ભવિકા ભણી પ્રભુ એલખી પામે વિમલ સુખ સંપદા ૧. પ્રભુ આજ તારા બિંબને જોતાં નયણ સફલા થયા, પાપે બધા દૂર ગયા ને ભાવ નિર્મળ નીપજ્યા સંસારરૂપ સમુદ્ર ભાસે ચુલુ સરીખે નિશ્ચયે, આનંદ રંગ તરંગ ઉછલે પદ કમલના આશ્રયે. નબલી બની જસ પાસેના તે તને પ્રેમે ભજે, દારિદ્રયને દૈભગ્ય ન લહે ને અમેદપણું સજે; હું સૂર્ય માનું આપને અજ્ઞાન તિમિર હઠાવતા, વલિ ચંદ્રમાનું આપને મુજ રાગ તાપ શમાવતા. સાગર કૃપાના નાથ તારૂંવદન આજ નિહાલતા, નિર્ભય અમે બનતા વતી આપત્તિ દૂરે ટાલતા પાવન થયો મુજ જન્મ ના દરકાર મારે કોઈની,_ ગણું આજ આંખે દેખતી પર દેખતી શા કામની. આનંદ દાતા વિશ્વને વલિ મુક્તિ કેરા પંથને, બતલાવનારા નાથે મારા તારનારા ભવ્યને ભંડાર ભાવ રયણતણ છે એહ ભાવ ધરી આમે, ઈમ બોલીએ નિત્યે પ્રભાતે આપને જ નમો નમે.
