________________
(४६३) विस्वनामृतार्थिभिः ।। ७ ॥ दिव्यकुंभेष्वाहरत्सु । प्रण म्य शिरसोदकं । लोलकल्लोलनिनदै-रनुझांवितरनिव ॥ नए॥ समंततस्तटोद्भिन्न-चलबुबुददंतुरः ॥ ता. टंक व मेदिन्याः । स्फुरन्मौक्तिकपंक्तिकः ॥५०॥लो. लकबोलसंघट्टो-बलबीकरकैतवात ॥ सिघाननोगता। न्मुक्ता-कणैरव किरन्निव ।। ए१ ॥ धृतो निर्णिज्य विधिना–तपाय स्थिरनास्वतां ॥ शोनतेऽसौ मध्यलोकरु, तेम जिनेश्वरप्रचना स्नात्रमाटे राखेला कुंनोवडे शोनेला ने बन्ने किनारा जेना एवो, || 07 || मस्तकथी प्रणाम करीने दिव्यकुंनो जल लेते ते, जबळता मो. जांना शब्दोयी जाणे घाझा बापतो होय नहि ए. वो, । जए॥ चोतरफ किनारापर अथडाता अने चला. यमान परपोटानथी दांतावाळो थयेलो एवो ते दीरसमुद्र, स्फुरायमान थतां मोतीननी हारवाळु पृथ्वीरूपी स्त्रीन जाणे गेरीयु ( कर्णनुं बाजूषण ) होय नहि एवो, ॥ ॥ ५० ॥ वळी नगळता मोजानना परस्पर अथडावाधी जबळता जलबिंदुनना मिषयी आकाशमा रहेला सि: होने मोतीनना कणोथी जाणे वधावतो होय नहि, ए. वो, ॥ १ ॥ स्थिरसूर्योना तापथी (बचाववामाटे ) जा
