________________
(३७) ॥ ६॥ अष्टाढ्यं विस्तीर्णमंते । स्वरूपमपरं पुनः॥ जंबू. दीपहरिवर्ष-वदिहावि विनाव्यतां ॥७॥ इतः परश्च निषधः । पर्वतः सर्वतः स्फुरन् । हदेनालंकृतो मूर्ध्नि । स. दब्जेन तिगिंछिना ॥ ७॥ सप्तषष्टिं सहस्राणि । साष्टष. ष्टिशतत्रयं ।। योजनानां लवान द्वात्रिं-शतं स्यादेष वि स्तृतः ॥ ५॥ तिगिंछिस्तु योजनानां । सहस्राण्यष्ट वि. स्तृतः ॥ सहस्राणि षोडशैष । नवेदायामतः पुनः ॥१०॥ एतस्माघरिसलिला । शीतोदेति निरीयतुः । दक्षिणस्यामुदीच्यां च । पर्वतोपर्यम् नने ॥ ११ ॥ एकोनत्रिंशतं सो ॥ ६॥ आठ अंशोजेटलो तेना मानो विस्तार ने, बाकीनुं तेनुं स्वरूप जंबूद्दीपमाना हविर्षनीपेठे अहीं प. ण जावी लेवु. ॥ ७॥ त्यांथी आगळ सर्वबाजुथी स्फु. रायमान थतो, तथा शिखरपर नत्तम कमलवाळा तिगि: जिनामना हृदथी शोभतो निषधनाने पर्वत . ॥ ७ ॥ ते पर्वत समसठ हजार त्रणसो यमसठ जोजन बने ब. त्रीम अंशोना विस्तारवाळो ने. ॥ ए॥ अने तेपर रहे. लो तिर्गिनिहृद आठ हजार जोजन पहोळो, अने शोळ हजार जोजन लांबो . ॥ १०॥ ते हृदमांश्री हरिसलि. ला अने शीतोदा नदीन निकळे , तथा ते बन्ने नदी
