________________
किंवत्र । करणेनैष संवदन ॥ चतुर्नवतिसहस्रा-दिक एव मतो बुधैः ॥ ११ ॥ व्यक्तिस्तु करणस्यास्य । मुहूर्तगति. चिंतया ॥ कार्या दृग्गोचरस्येव । साम्या दृक्पयतापयोः ॥ ५॥ तथाः -अत्रोदयास्तांतरं प्रकाशक्षेत्रं तापक्षे. मित्येकार्थाः. विष्कंभस्त्वेष तापस्य । विविधोऽप्यनवस्थितः ॥ याम्येऽयने हीयमानः । सौम्ये वृधिमवाप्नुयात ॥ ५३ ॥ मुहूर्तेकषष्टिभाग-द्दयगम्यं तु यन्नवेत् ॥ क्षेत्रं तावन्मिता वृद्धि हानिश्च प्रतिमंडलं ॥ १४ ॥ तथा मंमलैः सार्ध-त्रिंशतैकैकनानुमान ॥ क्षेत्रं गम्यं मुहूर्तेन । विद्वानोए चोराण्डजास्यादिकनीज मानेली. ॥५१॥ बने नजरे देखाता एवा था करणनी व्यक्ति मुहूर्तगतिना विचारवडे दृष्टिमर्यादा तथा तापनी सरखी करवी. ॥ ५५ ॥ कां के-यहीं नदय श्रने अस्तनी बच्चे नो नाग प्रकाशदेोत्र अथवा तापदेोत्र भने एकार्थवाची .॥ तापोवनी बन्ने प्रकारनी था पहोलाइ पण अ. निश्चित , केमके दक्षिणायनमां ते नंगी थाय ने, श्वने उत्तरायनमां ते वधे . ॥ ५३ ॥ मुहूर्तता एकसठी या भागमाहेला बे भागमा जेटलां देत्रमा गमन कराय तेटली वृद्धि अने हानि दरेक मंडले थाय. ।। ५४ ॥ए.
