Page Text
________________
૧૦૧
અંગીકાર કરે, પણ એ વજષભનારાચ શિવાયના બીજા સંઘયણવાળા કેઈ દિવસ પણ તે કલ્પને અંગીકાર ન કરે. દેવતાઈઆદિ ઉપસર્ગ જિનકલ્પીને હોય અગર ન પણ હોય, અને જે હેય તે નિશ્ચયચિત્તવાળા અને દઢભાવનાવાળા એવા તેઓ તે ઉપસર્ગોને સહન કરે. જવર આદિ રેગને અંગે પણ હોય અથવા ન પણ હોય, એવી ભજન જાણવી. કદાચ હોય તે નિપ્રતિકર્મ એટલે શરીરના કોઈપણ સંસ્કાર નહિં કરવાવાળા એવા તે મહાત્મા સહન કરે, એ ઔપક્રમિક વેદના કહે. વાય. અને લોચાદિકથી થએલી આયુપગમિકી વેદના કહેવાય, એમ બંને પ્રકારની વેદના તેઓને હોય છે. ગણ ઉપયિ કે શરીર એ ત્રણેમાંએ તેઓને મમત્વ ન હોવાથી ભાવે કરીને સર્વથા નિરપેક્ષ એવા તે જિનકલપી ભગવાન વસતિઆદિમાં એકલા જ હોય, ને વસતિમાં એક જિનકલ્પી ભગવાન રહ્યા હોય ત્યાં સાત સુધી જિનકલ્પીઓ રહે, માટે દ્રવ્યથી તે એક અથવા અનેક પણ હોય. અનાક અને અસંપાતવાળા સ્થાને જ ઠલ્લો અને માતરં પરઠવે, અને તેજ જગો પર જુનાં વસ્ત્રોને નકામાં હોય તે પરવે. મમતારહિત, સાધુ માટે જેનું લીપવું વિગેરે નહિં કરેલાં હોય એવા સ્થાનમાં રહેનારા તેઓ હોય છે. ઢાંકવું, પૂર, સંસ્કાર કર વિગેરેથી હીન એવી જિનકલ્પીની વસતિ એટલે જગ્યા હોય છે.
સ્થવિરેને પણ પુષ્ટ આલંબન સિવાય એકલું પ્રમાર્જન કરવાનું પરિકર્મ જ હોય છે. તમે કેટલે કાળ અહીં રહેશે એવું વસતિ માગતી વખતે જે ગૃહસ્થ પૂછે તે જિનકલ્પી ત્યાં રહેજ નહિ. તમારે અહીં ઠંડિલ કરવું નહિ એવું જ્યાં ગૃહસ્થ કહે તે વસતિ પણ તેઓ લે નહિ. “માતરૂં પણ આ સ્થાનેજ કરવું, બીજે ન કરવું એવું ક્યાં નિયમનવાળું વાક્ય કહે તે વસતિ પણ તેઓને ચગ્ય નથી. ‘તમારે આ સ્થાનેજ રહેવું, પણ આ સ્થાને ન રહેવું” એવું પણ જ્યાં કહે તે વસતિ પણ એમને કપે નહિ. એવી રીતે તૃણુ અને ફલકમાં પણ જે એ વિકલ્પ હોય તે તે તૃણ અને ફલકાદિવાળી વસતિ પણ એમને કલ્પ નહિં. તેજ વસતિમાં જે બળદઆહ વસ્તુને આણુને ગૃહસ્થ તે સાધુને રક્ષણ કરવાનું કહે છે તે પણ વસતિ અગ્ય. એવી રીતે સંસ્કાર કર કે પડતી વસ્તુની ઉપેક્ષા ન કરવી એવું જ્યાં દાતા કહે તે વસતિ પણ અયોગ્ય ગણાય. ચશોદથી બીજે પણ હુકમ, દાતા પોતાના હુકમ પ્રમાણે વર્તવા જ્યાં કહે તે પણ વસતિ ગ્ય નહિ. વળી જ્યાં ઘરદેવતાઆદિને બળ આદિ કરતે હોય અને તે નાંખેલા બળિનું સાધુએ કરેલ કાઉસગ્નને લીધે સ્થાન આઘું પાછું કરવામાં આવે, અને શકુન આદિ ગ્રહણ ન થવાથી બલિ દેવામાં અંતરાય થાય તે સ્થાન પણ વ. અગ્નિવાળું મકાન પણ ન લે. કેમકે પ્રમાર્જન કરતાં ધૂળ આદિથી અગ્નિકાયને વ્યાઘાત થાય અને વસતિનું પ્રામાર્જન ન કરે તે અક્રિયા લાગે, અને અંગારાદિઅનિના સ્પર્શમાં પણ વિકલ્પ લે. દીવાવાળી વસતિમાં સ્પર્શ તે જરૂર હોય છે અને તેથી જ આ દીવાવાળી વસતિના દ્વારથી દ્વારા જુદું કહ્યું છે. અને બાકીના પ્રમાજનઆદી માટે તે પહેલાં કહેલા દેશે જાણવા “અમારા પણ ઘરને ઉપગ દેનારે તું થઈશ” એવું રહેતી વખતે જ્યાં ગૃહસ્થ કહે તે વસતિ પણ કહપે નહિં, “તમે કેટલા જણ અહીં રહેશે? એવું મકાન આપતાં રહસ્ય નિયમન કરે તે તે મકાનને પણ તે છેડી દે. કારણ કે જિનકભી સલમ પણ બીજાની અપ્રીતિ જે માટે છે કે છે તેથી બીજી વસતિ કેઈને પણ અપ્રીતિને કરનારી હોય
| SR No. | 022091 |
| Book Title | Panchvastu |
| Original Sutra Author | Haribhadrasuri |
| Author | |
| Publisher | Rushabhdevji Keshrimalji Shwetambar Samstha |
| Publication Year | 1937 |
| Total Pages | 124 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |