________________
૬૦
"समण धम्म रसायणं" वित्ति कलियं ગુણ લવ દેખીને આપણો, શું મતિમૂઢો તું થાય રે, દોષ અનંતનો ગેહ છે, પરદોષે મન જાય રે, તે વાસી પટકાય રે, ભાગે અનંત (વિકાય) વેચાય રે, કાલ અનંત વહાય રે, નહિ કો” શરણ સહાય રે, કર હવે ધર્મ ઉપાય રે, જીમ લહે શિવપુર ઠાય રે. અનુભવ.૪ જ્ઞાનાદિક મદ વારીયો, જઈ વિહુ ત્રિભુવન રાય રે, તો શી વાત પરમ તણી, માને લઘુપણું થાય રે, બલનું બિરુદ કહાય રે, નહિ તસ વિવેક સહાય રે. ક્રિોધ મતંગ જ ધાય રે, ઢાહે ગુણ વણ રાય રે. અનુભવ..૫ જાતિમર્દે જિમ દ્વિજ લહ્યો, બપણું અતિ નિંદ રે, કુલમદથી જુઓ ઉપન્યા, દ્વિજ ધરે વીર નિણંદ રે, લાભમદે હરિચંદ રે, તપમદે સિંહ નરિંદ રે, રૂપે સનત નારિદ રે, શ્રુતમદે સિંહ સૂરીંદ રે. અનુભવ..૬ જ્ઞાન ભલું તસ જાણીયે, જસ મદ વિષ ઉપસંત રે, તે ભણી જો મદ વાધીયો, તો જલધિથી અનલ ઉઠંત રે, તરણીથી તિમિર મહંત રે, ચંદથી તાપ. ઝરંત રે, અમૃતથી ગદ હુંત રે, મદ ન કરે તેહ સંત રે. અનુભવ.૭ સ્તબ્ધ હોય પર્વત પરે, ઊર્ધ્વમુખી અભિમાની રે, ગુરુજનને પણ અવગણે, આપે નહિ બહુમાન રે, નવિ પામે ગુરુ માન રે, ધર્માદિક વર ધ્યાન રે, ન લહે તેહ અજ્ઞાન રે, દુર્લભ બોધિ નિદાન રે, તે લહે દુ:ખ અસમાન રે, અનુભવરંગી રે આતમા.અનુભવ.૮
