________________
શ્રી ચિદાનંદજીકૃત પદ
લઘુતા મેરે મન માની, લહી ગુરુગમજ્ઞાનનિશાની. એટેક મદ આઠ જીનને ધારે, તે દુર્ગતિ ગયે બિચારે; દેખો જગતમેં પ્રાની, દુઃખ લહત અધિક અભિમાની. લઘુત્ર ૧ શશી સૂરજ બડે કહાવે, તે રાહુકે બશ આવે, તારાગણ લઘુતા ધારી, સ્વર્ભાનુ ભીતિ નિવારી. લઘુગ ૨ છોટી અતિ જેમણગંધી, લહે ખટરસ સ્વાદ સુગંધી; કરટી મેટાઈ ધારે, તે છાર શિર પર ડારે. લઘુત્ર ૩ જબ બાળચંદ હેઈ આવે, તવ સબ જન દેખન જાવે; પુનમદિન બડા કહાવે, તબ ક્ષીણ કળા હેઈ જાવે. લઘુ ૪ ગુરૂવાઈ મનમેં વેદ, નૃપ શ્રવણ નાસિકા છેદે, અંગમાંહે લઘુ કહાવે, તે કારણે ચરણ પૂજાવે. લધુત્ર પ શિશુ રાજધામમેં આવે, સખી હલમલ ગોદ ખીલાવે હોય બડા જાણ નવિ પાવે, જાવે તે શિશ કટાવે. લઘુ ૬ અંતર મદભાવ વહાવે, તબ ત્રિભુવનનાથ કહાવે, ઈમ ચિદાનંદ એ ગાવે, રહેણ° વિરલા કેઉ પાવે. લઘુ ૭
૧ રાહુની બીક. ૨ કીડી. ૩ હાથી. ૪ ધૂળ. ૫ બીજનો ચંદ્રમા. ૬ મોટાઈ. ૭ બાળક. ૮ ખોળામાં. ૯ અંતરમાંથી મદને ભાવ કાઢી નાખે ત્યારે. ૧૦ કહ્યા પ્રમાણે કરવું તે.
