________________
[૩૨] પાણીથી પણ અતિશય અધિક થઈ જાય ! અરે જીવ ! તેં અનંતી માતાઓ કરી, અને તે બધીને રેતી કકળતી મૂકી આ ભવમાં આવ્યો છે, માટે હવે પુરમાર્થને વિચાર કર, અને ફરીથી માતા ન કરવી પડે, અને જન્મ જરા તથા મરણના ફેરામાં ન ન ભટકવું પડે તેને માટે ધર્મકરણમાં પ્રયત્નશીલ થા. ૪૮. जं नरए नेरइया, दुहाइ पावन्ति घोरऽणताइ । तत्तो. अगंतगुणियं, निगाअभञ्झे दुहं होइ ॥४९॥ હિ. છાયા-નરસૈશ્ચિક, ગુણાનિકાનુના ઘરાનાને खतोऽनन्तगुणितं, निगादमध्ये दुःखं भवति ॥४९॥
(ગુ. ભા.) નરકમાં નારકી જીવો અનંતાં ઘોર દુ:ખ પામે છે તે નરકનાં દુ:ખથી પણ અનંતાં અધિક દુઃખો નિગોદમાં ભેગવવાં પડે છે-નિગોદમાં અનંત જીવોને રહેવાનું એકજ શરીર હોવાથી ઘણું સાંકડા સ્થાનમાં રહી સમયે સમયે જન્મ-મરણાદિનાં અનંતાં દુઃખો જીવને ભોગવવાં * तम्मिवि निगाअमज्झे, वसिओ रे जीव ! कम्मवसा। विसहन्तो तिक्खदुक्खं, अगंतपुग्गलपरावत्ते ॥५०॥ सं. छाया-तस्मिन्नपि निगादमध्ये, उपिता रे जीव ! कर्मवशात्
विषहमाणस्तिक्ष्णदुःखं, अनन्तपुद्गलपरावर्तान् ॥५०॥