________________
[ ૩૦ ] तं दीक्षितं सद्विनयाख्यसाधु, ररक्ष हर्षानिजसाधुसङ्के । सद्धर्मरक्तं सुपवित्रवृत्तं, पन्न्यासर्यो गुणनीरधिः सः ॥ ९३ ॥
પછી ગુણના સમુદ્ર એવા તે શ્રી કમળવિજયજી પાસે સારા ધર્મમાં પ્રીતિવાળા તેમજ સારા આચરણવાળા અને દીક્ષા અંગીકાર કરેલા શ્રી વિનયવિજય મહારાજને હર્ષથી પિતાના સાધુ સમુદાયમાં સારી રીતે રાખ્યા. ૯૩. पन्न्यासवर्यस्य विशालविद्वद्-वृन्देन सार्द्ध मुनिपुंगवानाम् । सुमाधुवर्या विनयाख्यमुनयो, विहारमाकापुरतीव मोदात् ॥१४॥
શ્રી કમળવિજયજી પંન્યાસના ઉત્તમ મુનિઓના મેટા સમુદાય સાથે પવિત્ર એવા તે મુનિ શ્રી વિનયવિજ્યજી મહારાજ ઘણુ જ આનંદપૂર્વક વિહાર કરતા હતા. ૯૪. ते गुजरेषु व्यहरजिनेन्द्र-धर्मप्रबोधेन भवित्रजानाम् । हृदम्बुजातेषु विकस्वरेषु, संस्थापयन्तश्च सुबोधलक्ष्मीम् ॥१५॥ - જૈન ધર્મના ઉપદેશવડે ભવ્ય લેકેના પ્રફુલ્લિત હૃદયકમળમાં સદ્ધ રૂપ લક્ષ્મીને સ્થાપન કરતાં તેઓશ્રી ગુર્જરભૂમિમાં વિચરવા લાગ્યા. લ્પ. मासं विहृत्य प्रबलस्वधर्म-संस्कारदेवद्रुमभूमयस्ते । विरक्तिभावेन सुसंविदा च, युक्तां मतिश्रेणिमवापुरत्र ॥ ९६ ॥
એ પ્રમાણે એક મહિના પર્યત વિહાર કરીને ઉત્કૃષ્ટ સ્વધર્મના સંસ્કારરૂપી કલ્પવૃક્ષની ભૂમિ જેવા તેમણે વૈરાગ્ય ભાવથી તથા ઉત્તમ જ્ઞાનથી યુક્ત વિચારશ્રેણી પ્રાપ્ત કરી. ૯૬.
