________________
[ ૨૫ ] अनेकसाहस्रनरैस्तथात्र, मृगीदृशां सन्निचयैः परीतः । सुवाद्यसन्मङ्गलगीतनिःस्वन-मध्ये पुरं संप्रचचार पूतः ॥७५॥
દીક્ષા સમયના વરઘોડા વખતે હજારો લેકે તેમજ હજારોગમે નારીઓથી ચારે તરફ વીંટળાયેલા તેમજ ઉત્તમ વાજીત્ર અને સ્ત્રીઓના ધવળમંગળ ગીતના શબ્દથી યુક્ત એ તે પુણ્યશાળી ઓધવજીભાઈને વરઘેડે જામનગર શહેરના મધ્યમાર્ગ-રાજમાર્ગમાં થઈને ચાલ્યા. ૭૫. पुर्या बहिः सत्परमे पवित्रे, प्रदेशवर्य विधितः स दीक्षाम् । सद्भावतः संजगृहे महाशयो, ह्युद्योतपूर्वाद्विजयाख्यसाधोः।।७६
દીક્ષાને વરઘોડો નગરમાં ફર્યા પછી નગરની બહાર ઉત્તમ અને પવિત્ર પ્રદેશમાં શ્રી ઉતવિજયજી મહારાજ પાસે આચાર્ય મા. શ્રી વિજયકમલસૂરીશ્વરજી મહારાજશ્રીના નામથી મહાત્મા એવા તે ઓધવજીભાઈએ શાસ્ત્રોક્ત વિધિ પ્રમાણે ઉત્કૃષ્ટ ભાવથી દીક્ષા અંગીકાર કરી–લીધી. ૭૬. तं दीक्षितं जैनवरोपदिष्टेऽ-नगारिताख्येऽसिसमे सुधर्मे । वीक्ष्य प्रहृष्टः सकलोऽपि सङ्घ-श्चकार वासोत्क्षपणं तदर्थम् ॥७७॥
પૂજ્ય તીર્થકર દેવોએ ઉપદેશેલ ખાંડાની ધાર સમા સાધુપણામાં તેને દીક્ષિત-સાધુ થએલા જોઈને અત્યંત હર્ષ પામેલા શ્રી સંઘે તેમના પર વાસક્ષેપ નાખે. વાસક્ષેપ એ દીક્ષાનું સંપૂર્ણ પાલન થવાના આશીર્વાદરૂપ છે. ૭૭. विनयविजयसंज्ञोऽसौ, सुसाधुधर्मप्रभावको वयः। संमत्या गुरुशिष्टप्रसिद्ध-धर्माऽजनि प्रकाशात्मा ॥ ७८ ॥
