________________
[ ૧૭ ]
શકતું નથી તેમ આ સંસારના વિક્ષેપરૂપી અનેક તોફાની પવનને સપાટે ઓધવજીભાઈના મનરૂપી વૃક્ષને લેશ પણ ચલાવવાને શક્તિમાન છે નહિ. ૪૭. संवित्सुवैराग्यशमादयसम्यग्-दृष्टित्वमुख्येषु गुणेषु तस्य । भावोऽधिकः संववृधेनुकालं, सुगन्धिपुष्पेष्विव षट्पदस्य॥४८॥
જેમ ભમરે સુગંધી પુપિ પર ભાવવાળ હોય છે તેમ ઉત્તમ જ્ઞાન, વૈરાગ્ય અને શાંતરસ યુક્ત સમ્યગ્ગદર્શન વિગેરે મુખ્ય ગુણેમાં દિવસે દિવસે તેમને ભાવ વધવા લાગે. ૪૮. संसारयोगीव महाशयोऽसौ, शुद्धागमोबोधितहृत्कजत्वात् । .. संसारपाशात्प्रमुमुक्षुरत्र, व्रतानि चेरे शिवसाधनानि ॥४९॥
સંસારમાં રહેવા છતાં નિલેપ હોવાથી યોગી જેવા તથા ઉરચ આશયવાળા તેમજ શુદ્ધ સિદ્ધાંતના સંસ્કારોથી પ્રફુલ્લિત હૃદયકમળવાળા અને સંસારરૂપી જાળમાંથી છૂટવાને ઈછતા તેણે મેક્ષના સાધનરૂપ શ્રાવકના બાર વ્રતે આચર્યા–સ્વીકાર્યા. ૪૯. एवं हृदन्तव्रतभावमुच्चै-बिभ्रद्विरागिनतमुख्यलिप्सुः ।। प्रापोद्धवोऽसावनगारिभक्तः, सत्कार्यतो मोहमयीं पुरी सः॥५०॥
એ પ્રમાણે અંતઃકરણમાં ઉત્તમ પ્રકારના વતની ભાવનાને ધારણ કરતા તેમજ સર્વવિરતિ-સાધુના વતની ઈચ્છાવાળા અને સાધુઓની ભક્તિમાં તત્પર એવા તે ઓધવજીભાઈ સત્કાર્ય પ્રસંગે મેહમયી-મુંબઈ નગરી ગયા. ૫૦.
