________________
( ૧ ) તપની વૃદ્ધિ કરનારી છે અને યલના એકાંત (દ્વિતીય-અ ) સુખ આપનારી છે. ૧૩૦
૮૫ અહિંસાની પ્રાધાન્યતા. किं ताए पढियाए, पयकोडीए पलालभूषाए। जं इत्तियं न नायं, परस्स पीडा न कायव्वा ॥१३१॥
અન્ય જીવને પીડા કરવી નહીં” આટલું પણ જે જાણવામાં આવ્યું ન હોય તો પલાળ (ધાસ) જેવા નિ:સાર કરેડ પદો ભણવાથી શું ? કરોડ શબ્દ-ચે થે ભણ્યા હેય તે તે પણ પલાળના ઘાસની જેમ નિરર્થક છે. જે અન્ય જીવને પીડા ન કરવી એ વાત મનમાં વસી હેય તે જ જ્ઞાન સાર્થક છે. ૧૩૧. ૮૬ દાનબુદ્ધિએ હિંસા કરીને દ્રવ્ય મેળવવાની જરૂર નથી. दाणअठाय जे पाणा, हम्मति तसथावरा। ते संसारस्त रक्खट्टा, भमंति भवसावरे ॥ १३२ ।
જેઓ દાન દેવાને માટે ત્રસ અને સ્થાવર પ્રાણીઓને હણે છે એટલે દાન કરવાની ઈચ્છાથી ધન મેળવવા માટે ખેતી આદિક મેટા આરંભે કરી ત્રસ અને સ્થાવર પ્રાણુઓની હિંસા કરે છે, તેઓ સંસારનું ક્ષણ કરવા માટે ભવસાગરમાં ભ્રમણ કરે છે. ૧૩૨ - ૮૭ પાંચે સ્થાવર જીવોનું પ્રમાણ अद्दामलगपमाणे, पुढवीकायम्मि इंति जे जीका । ते पारेवयमित्ता, जंबूद्दीवे न मायंति ॥ १३३ ।
લીલા આમળા જેવડા પૃથ્વીકાયને વિષે જે (અન્ય)
રહેલા છે, તે દરેકને જે પારેવા જેવડા શરીરવાળા કર્યા હેય તે તે આખા જંબુદ્વિીપમાં સમાય નહીં એટલા થાય છે. ૧૩૩.
