________________
(૧૬૪)
તે મહાવિદેહ ક્ષેત્રના સાધુની એક સુખવકિાએ કરીને આ ભરતક્ષેત્રમાં રહેલા સાધુઓની એક લાખ તે સાઠ હજાર મુખવિજ્રકાએ થાય છે, એટલું તેની એક મુખગ્નિકાનું પ્રમાણ છે. ૪૭, ( અહી કરતાં ૪૦૦ ગણી લાંબી ને ૪૦૦ ગણી પહેાળી હાવાથી આ માપ ઘટી શકે છે. )
૨૬૨ સગ્રહી રાખેલા ધાન્યની ચાનિના કાળ. कोsय पल्लय मंचय, मालाउत्ताण धन्नजाईणं । ઉદિત ચિત્ત યિ, મુક્ષ્યિરુંછળાનું ચ ॥૪૦॥ अन्नं ते सालीणं, वीहि य गोधूम जवजवाणं च । केवइकालं जोणी, जहन्न उक्कोसिया ठिई ॥ ४०९ ॥
માટીના કાડ઼ા, વાંસના પાલા, સાંઠીના માંચા, લાકડા વિગેરેના માળ વિગેરેને વિષે જૂદા જૂદા ધાન્યની જાતિ રાખીને પછી તે કાઠાર વિગેરેને ચાતરફથી લીંપી, માથે ઢાંકણું ઢાંકી, મુદ્રા કરી તથા લાંછન (ચિન્હ) કરી સાચવી રાખેલ હેાય તે તેમાં રહેલા શાલિ, ત્રીહિ, ગોધુમ અને યવ એ ધાન્યની ચેાનિ (ઉત્પન્ન થવાના સ્વભાવ) જઘન્યથી અને ઉત્કૃષ્ટથી કેટલા કાળ સુધી રહે ? ૪૦૮૪૦૯, (તે હવે પછીની ગાથાવડ કહે છે.)
ઉપરના પ્રશ્નના જવામ
गोयम ! जहन्न अंतो- मुहुत्त उक्कोस तिन्नि वरिसाई । अन्नाण वि धण्णाणं, अंतमुहुत्तं जहन्न ठिई ॥ ४१० ॥ कलतिलकुलत्थचवला, मसूरमुगमासवलतुबरीणं । तहपलिमंथगाईणं, पंचवरिसाइ उक्कोसा ॥ ४११॥
