________________
( ९४ )
अने हार हल्लविहल्लने पूर्व राजाये शाप्या हुताज नंणिकने नित्य पांच से नाझी मरावे नातपाणी नो निरोध तो पणि चेलणा राणी प्रच्छल पणे नातपाणी पोचाडे ने कहें आपुत्र जिवाडी दुःख दीधुं राजा कहे नावी पदार्थ थी कोण बूटे, श न्यदा कोणिक जीमतां पुत्रे लघुनीत करी पणि कोणिके शंका न शाणी, माता ने कहे मुकने पुत्र वाल्हो बे, तिवारे समय जाणी चेलणा बोली, पुत्र माता पिताने वल्लन होय पिण पुत्र न जाणे पूर्वली बात सर्व कही, ताहरी चीटी आंगलीनो रुधिर जेतलो पिताना उदरमा गयोबे एतलो मात्रो नही जाय, पिणते कुण जाणे, एवचन सुणी वैरगत थयो स्नेह प्रगट्यो, तुरत उठी लोहार तेडी आव्यो , बीजीवार आव्यो जाणी राजा नयभ्रांत थयी तालपुट नामा विष मुख मां नाख्यो ते तुरंत मरण पाम्यो, कोणिक प्रावी बोलावे पणि बोले नही, अत्यंत दुःख ऊपनो राजाने वियोगे चंपा मंकी पष्ट चंपा रही सर्व देश सा धवा लाग्यो, एकदा पद्मावती कोणिकने कहे तुम्हे राज्यना धणी पणि हार हाथी राज्यनो सार ते तो भाई नोगवे के, तिवारे कोणिकें नाई पासें हार हाथी मांग्या, तेणे न दीधा तिवारे कोणिकनं नय करिश्तेउर लेई नाना पासि विशाला नगरी ये गया प्रनातें कोणिकने खबर थई जे चेडाराजा
-
