________________
( १४६ )
सोरीपुरनगरमा समुद्रदत्तनामे माबीगरवसे तेनो पुत्र शौर्यदत्त एकदाश्री वीरमनु पधारथा पूर्वनी परें गौतम बोरवाजाई पाछायावता माछीगरना पा नामां एकपुरुषदीठो तेना शरीरनो मांसलोही सर्व बरीगयोबे सूखालका जेहवो खडखनीतथई र ह्योछे चामडे हाळकावीट्याबे लोही वमतो दीन वचन बोलतो दुखे फरे तेजोईने जगवंतने पूबो प्रभुको नंदीपुरनगरे मित्रनामे राजाहतो तेने पासे श्री नामे ब्राह्मणहतो तेराजासारू कईकई प्रका रे जलचर खेचर थलचर जीवोमरावी तथा मारीने मांसराधीने खवरावे ने पोतेखाय एमघणा पाप करी मरी बठेनरकेजाई तिहांथीचवी शौर्यदत्तमाबी गरथयो तेतम्हेदीठो तेने सुखामच्छतलीने खादा तेने गलेकांटोलाग्योबे तेकाढवाना घणाउपाय कीधा पण न नीकल्यो तेथकी तेनेमहावेदनाथई रहीबे तेथ एदशा तेनी पूर्वकृतपापना फल भोगवे यंते ७० वर्षायुपाली पेलेनरकंजाई अनेकसंसार नुमतो मोजाशे ॥ ८ ॥
॥
॥ अथ नवमां अध्ययननी कथा ॥ रोहिनानामेनगरनो वैश्रवणराजा तेनी श्रीनामे राणी तेनो पुत्र पुष्पनंदीकुमार युवराजपदेहतो ति हां दत्तनामे गाथापती होतो तेनी देवदत्तानामे पुत्री हती तिहां एकदा श्रीमहावीरस्वामी पधारथा पूर्व नीपरे गौतम वोरवा गया तिहां देवदत्ताराणीने
ከ
