________________
( ११९ )
वागयो पाबेस्त्रीयें धननो नााकीधो साहुकार आ व्यो तारे जोएतो धनमाल इज्जत सर्वेगई पछताव कस्यो पढे साराकुलनी बीजी स्त्री परणी केतला एकदिन रह्यो पछे नान्हीबहूने घरवार सौंपी वेपा र करवागयो तारे तेस्त्री चतुरशीलवती तेणे पाछ लानोज सर्वत्रधारयो साऊकार ग्राव्यो जोई खुशी थयो नान्हीबहूने घरनी अधिकारणीकीधी मोटीने दासी करोराखी तेम जेगुरुनी व्रतरूपलक्ष्मी रा खशे ते दिन दिन सुखीखाशे ॥ १ ॥
॥ अथ पांचमां अध्ययननी कथा ॥ अनर्थदंडे नसर्ज्या दुखउपजे तेऊपर दृष्टांत, एक प्रजापालक वाणविद्या सीख्यो तेरोज बकरी मोंने पाणीपियावतो तलावें बेठी वळवृना पान ने बाणमारे ते वृनासर्व पानमा बींधीनाख्या ते राजकुमरे जोई विचारयो जे आवाणना मारनार साथेमली मोटाभाईना नेत्रे बाणमरावं तोराज मु ऊने मलशे एहवोविचारी अजापालने कह्यो जे माराजाईनी आंखकाढी आप तूनेखुशी करीश ते मूर्खे कबूल कीधी एकदा ते बडाकुमर रेवानी नि कल्यो योगजाणी तेणे बाण मारयो बेऊं आंखे फुटीगई तेनेपकडी वंदीखाने नाख्यो पले नान्हा कुमरने राजमल्यो तारे तेणेविचारयो जेम म्हरा कह्याथी एणे नाईने बाणमास्यो तेमकोईना का थी एमुजने मारसे मूरखमित्र कामनो नही तेथी
